• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بید (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: بید (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: بید (مفردات‌نهج‌البلاغه).
دیگر کاربردها: بید (ابهام‌زدایی).

بَيْد (به فتح باء و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای فنا و از بین رفتن است.


بَيْد
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۵۲.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۵۲.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۸.    
به معنای فنا و از بین رفتن است.

(قالَ ما اَظُنُّ اَنْ‌ تَبِیدَ هذِهِ اَبَداً)
[۴] کهف/سوره۱۸، آیه۳۵.    
«گفت گمان ندارم که این باغ از بین برود و فانی شود.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۱۰.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۳۲.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۲۳.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۶۱.    


۲.۱ - کاربرد در نهج البلاغه

در نهج البلاغه در صفت دنیا آمده‌ «نَافِدَةٌ بَائِدَةٌ»
[۹] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۵۳، خطبه ۱۱۰.    
[۱۰] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۲۱۶، خطبه ۱۰۹.    
يعنى «دنيا تمام شدنى و فنا شدنى است.»

۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۵۲.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۵۲.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۸.    
۴. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۳۵.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۱۰.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۳۲.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۲۳.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۶۱.    
۹. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۵۳، خطبه ۱۱۰.    
۱۰. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۲۱۶، خطبه ۱۰۹.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بید»، ج۱، ص۲۵۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره کهف
جعبه ابزار