• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَیْد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: بَیْد (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: تَبیدَ (لغات‌قرآن)، بَیْد (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بید (مقالات مرتبط).
دیگر کاربردها: بید (ابهام‌زدایی).


بَيْد (به فتح باء و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای فنا و از بین رفتن است.


بَيْد
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۵۲.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۵۲.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۸.    
به معنای فنا و از بین رفتن است.

به موردی از بَيْد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - تَبِیدَ (آیه ۳۵ سوره کهف)

(قالَ ما اَظُنُّ اَنْ‌ تَبِیدَ هذِهِ اَبَداً)
[۴] کهف/سوره۱۸، آیه۳۵.    

«گفت گمان ندارم که این باغ از بین برود و فانی شود.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۳۲.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۱۰.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۶۱.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۲۳.    


به موردی که در نهج البلاغه به کار رفته است، اشاره می شود:

۳.۱ - بَائِدَةٌ - خطبه ۱۱۰

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره صفت دنیا می‌فرماید: «نَافِدَةٌ بَائِدَةٌ»
[۹] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۵۲، خطبه ۱۱۰.    
[۱۰] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۲۱۶، خطبه ۱۰۹.    
[۱۱] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۶۴، خطبه ۱۱۱.    

«دنيا تمام شدنى و فنا شدنى است.»
[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۳، خطبه ۱۱۱.    
[۱۳] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.    

(شرح‌های خطبه:
[۱۴] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۵۱.    
[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۵، ص۲۴.    
[۱۶] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۸.    
[۱۷] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۲۹.    
)


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۵۲.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۵۲.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۸.    
۴. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۳۵.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۳۲.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۱۰.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۶۱.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۲۳.    
۹. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۵۲، خطبه ۱۱۰.    
۱۰. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۲۱۶، خطبه ۱۰۹.    
۱۱. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۶۴، خطبه ۱۱۱.    
۱۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۳، خطبه ۱۱۱.    
۱۳. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.    
۱۴. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۵۱.    
۱۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۵، ص۲۴.    
۱۶. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۸.    
۱۷. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۲۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بید»، ج۱، ص۲۵۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره کهف
جعبه ابزار