وی از اصحاب برجسته و معتمدامام باقر و امام صادق علیهم السلام بوده و به گفته‌ی کشّی از جمله شش فقیه بزرگِ شیعه‌ی آن قرن است که در نشر فقه و معالم شیعه بسیار مؤثر بوده اند. این شش نفر را «افقه الاوّلین » نامیده‌اند
وی از امام باقر و امام صادق علیهم السلام بدون واسطه و گاهی به واسطة محمد بن مسلم روایت می کند، همچنانکه شمار زیادی از محدّثان از او حدیث نقل کرده‌اند. ۲۰۶ روایت از او در کتب شیعه ثبت است.
[۱۱]ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث ج۳، ص۲۹۰-۲۹۱.
کشّی سه روایت هم در نکوهش او نقل کرده است که علمای بزرگِ رجال آن را پاسخ داده و نپذیرفته‌اند؛ زیرا، علاوه بر وجود راویان غیر ثقه در سلسلة اِسنادِ این روایات، نشانه‌های تقیّه نیز در این نکوهش دیده می‌شود. مؤلفانتنفیح المقال، اعیان الشیعه و معجم رجال الحدیث در این باره بتفصیل بحث کرده‌اند.
