بال (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بال: (وَ اَصْلَحَ بالَهُمْ)«بال» به معانی مختلفی آمده است از جمله حال، کار، قلب،
و به گفته
«راغب» در
مفردات به معنای «حالات پر اهمیت» است.
(وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ) (و کسانی که
ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و به آنچه بر
محمد نازل شده- و آن حقّی است از سوی پروردگارشان- نیز ایمان آوردند،
خداوند گناهانشان را می‌بخشد و کارشان را اصلاح می‌کند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در
مجمع البیان گفته: کلمه بال به معنای حال و شان است، و بال به معنای قلب نیز می‌آید، مثلا می‌گویند: خطر ببالی کذا- بدلم چنین افتاد و این کلمه جمع ندارد، چون از آن دو کلمه دیگر یعنی حال و شان، مبهم‌تر و کلی‌تر است در این آیه شریفه، اضلال اعمال که در آیه قبلی بود با تکفیر سیئات و اصلاح بال مقابله شده، در نتیجه معنایش این می‌شود که: ایمان و عمل صالحشان به سوی غایت سعادتشان هدایت کرد. چیزی که هست چون این هدایت تمام نمی‌شود مگر با تکفیر گناهان، چون با بودن
گناهان وصول به
سعادت دست نمی‌دهد، لذا تکفیر سیئات را هم ضمیمه اصلاح بال نمود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بال»، ص۹۴.
