اِستَمسَکَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِسْتَمْسَکَ:
(فَقَدِ اسْتَمْسَكَ )اِسْتَمْسَکَ: گفتیم که یکی از معانی «تمسک»، چنگ زدن و محکم گرفتن چیزی است.
آیه به بیان حال دو گروه مؤمن خالص و کفار آلوده پرداخته، آنها را در مقایسه با یکدیگر و مقایسه با آنچه در مورد پیروان شیطان و مقلدان کور و کر نیاکان بیان کرده، مورد توجه قرار می‌دهد، می‌گوید:
«کسی که قلب و جان خود را تسلیم
خدا کند و در آستان پروردگار سر تسلیم و
اطاعت فرود آورد در حالی که محسن و نیکوکار باشد به دست‌گیره محکمی چنگ زده است».
به موردی از کاربرد «اِسْتَمْسَکَ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ مَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَ إِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ) (كسى كه روى خود را تسليم خدا كند در حالى كه نيكوكار باشد، به محكم‌ترين دستگيره چنگ زده و به مطمئن‌ترين تكيه‌گاه، تكيه كرده است؛ و عاقبت همه امور به سوى خداست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
اين جمله استينافى است و احتمال هم دارد كه حال از مفعول
«يَدعُوهُم» باشد، و در معناى جمله حاليه ضميرى به ايشان برگردد، كه در اين صورت معناى آيه و ما قبلش اين است كه: آيا حتى اگر شيطان ايشان را دعوت به فلان و فلان كرده باشد، در حالى كه هر كس محسن باشد و روى خود تسليم به سوى خدا كرده باشد نجات يافته، و رستگار است و نيز در حالى كه عاقبت امور به سوى خدا راجع است، پس
واجب مى‌شود كه همو معبود باشد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «استمسک»، ج۴، ص۳۰۰.
