• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اَصْحابُ المَیمَنة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَصْحابُ المَیمَنة: (فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ)
اَصْحابُ المَیمَنة: منظور از «اصحاب الميمنه» كسانى هستند كه نامه اعمالشان را به دست راستشان مى‌دهند.
اين امر در قیامت رمزى و نشانه‌اى براى مؤمنان نيكوكار و اهل نجات است.
چنان كه بارها در آيات قرآن به آن اشاره شده است.
يا اين كه «ميمنه» از مادّه «يمن» به معناى «سعادت و خوشبختى» گرفته شده است.
به اين ترتيب، اين گروه، گروه سعادتمندان و خوشبختانند.



به موردی از کاربرد اَصْحابُ المَیمَنة در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - اَصْحابُ المَیمَنة (آیه ۸ سوره واقعه)

(فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ) (نخست سعادتمندان و خجستگان هستند؛ چه سعادتمندان و خجستگانى!)

۱.۲ - اَصْحابُ المَیمَنة در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اين جمله به خاطر اين‌كه حرف فاء بر سر دارد فرع و نتيجه جملات قبل است، فرعيتى كه بيان بر مبين دارد، پس اين آيه و دو آيه بعدش بيانگر اصناف سه‌گانه مذكور است.
كلمه ميمنة از ماده يمن است كه مقابل شوم است و معنايى بر خلاف آن دارد پس اصحاب ميمنة اصحاب و دارندگان يمن و سعادتند و در مقابل آنان اصحاب مشئمة هستند، كه اصحاب و دارندگان شقاوت و شئامتند.
و اين‌كه بعضى‌ از مفسرين ميمنه را به يمين يعنى دست راست معنا كرده و گفته‌اند:
اصحاب ميمنه نامه اعمالشان به دست راستشان داده مى‌شود، به خلاف ديگران، تفسير صحيحى نيست، براى اين‌كه در اين آيه در مقابل اصحاب ميمنه أصحاب مشئمه قرار گرفته و اگر ميمنه به معناى دست راست بود بايد در مقابلش اصحاب ميسره يعنى طرف دست چپ قرار گيرد، هم چنان كه در آيات بعدى در مقابل اصحاب يمين اصحاب شمال آمده و نادرستى اين تفسير روشن است.
كلمه ما در جمله (ما أصحاب الميمنة) استفهامى است، و مبتدايى است كه خبرش جمله‌ (فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ) است و مجموع جمله خبر است براى جمله‌ (فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ) و منظور از اين استفهام بزرگداشت و تعظيم شان ايشان است.

۱. واقعه/سوره۵۶، آیه۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۴۷۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۸۹۳.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۹۶.    
۵. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۳۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۳، ص۲۰۳.    
۷. واقعه/سوره۵۶، آیه۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۳۴.    
۹. آلوسی، شهاب‌الدین، تفسیر روح المعانی، ج۲۷، ص۱۳۱.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۹۸.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۶.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اَصْحابُ المَیمَنة»، ج۲، ص۵۷۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره واقعه | لغات قرآن




جعبه ابزار