• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اَصْحاب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: اَصْحاب (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: صاحِب (لغات‌قرآن)، صَحْب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، اصحاب.


اَصْحاب (به فتح همزه و سکون صاد) از واژگان قرآن کریم، جمع صاحب، به معنای رفیقان ملازم است.


اَصْحاب جمع صاحب، به معنی رفیقان ملازم‌ است.
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۷۵.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۹۸.    


به مواردی از اَصْحاب که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اَصْحابُ‌ (آیه ۸۲ سوره بقره)

(اُولئِکَ‌ اَصْحابُ‌ الْجَنَّةِ)
[۴] بقره/سوره۲، آیه۸۲.    

(..آنان اهل بهشتند..)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۲۵.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۶.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۳۷.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۸۲.    



۲.۲ - اَصْحابُ‌ (آیه ۸۱ سوره بقره)

(فَاُولئِکَ‌ اَصْحابُ‌ النَّارِ)
[۱۰] بقره/سوره۲، آیه۸۱.    

(..آنها اهل آتشند..)
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.    
[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۲۵.    
[۱۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۶.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۳۶.    
[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۸۲.    



این کلمه ۷۷ بار در قرآن مجید آمده، یک بار نیز (اَصْحابِهِمْ)
[۱۶] ذاریات/سوره۵۱، آیه۵۹.    
به کار رفته و بیشتر به جنّت و نار و جحیم اضافه شده است و گاهی اصحاب السبت، اصحاب مدین، اصحاب کهف، اصحاب الیمین، اصحاب القبور، اصحاب الفیل و غیره آمده است.
[۱۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۷۶.    
[۱۸] توبه/سوره۹، آیه ۷۰.    
[۱۹] کهف/سوره ۱۸، آیه۹.    
[۲۰] مدثر/سوره۷۴، آیه ۳۹.    
[۲۱] صف/سوره۶۱، آیه ۱۳.    
[۲۲] فیل/سوره۱۰۵.    
[۲۳] بقره/سوره۲، آیه۸۲.    
[۲۴] بقره/سوره۲، آیه۸۱.    
[۲۵] بقره/سوره۲، آیه ۱۱۹.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۷۵.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۹۸.    
۴. ↑ بقره/سوره۲، آیه۸۲.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۲۵.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۶.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۳۷.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۸۲.    
۱۰. ↑ بقره/سوره۲، آیه۸۱.    
۱۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۲۵.    
۱۳. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۶.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۳۶.    
۱۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۸۲.    
۱۶. ↑ ذاریات/سوره۵۱، آیه۵۹.    
۱۷. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۷۶.    
۱۸. ↑ توبه/سوره۹، آیه ۷۰.    
۱۹. ↑ کهف/سوره ۱۸، آیه۹.    
۲۰. ↑ مدثر/سوره۷۴، آیه ۳۹.    
۲۱. ↑ صف/سوره۶۱، آیه ۱۳.    
۲۲. ↑ فیل/سوره۱۰۵.    
۲۳. ↑ بقره/سوره۲، آیه۸۲.    
۲۴. ↑ بقره/سوره۲، آیه۸۱.    
۲۵. ↑ بقره/سوره۲، آیه ۱۱۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اصحاب»، ج۴، ص۱۱۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره بقره | واژه شناسی واژگان سوره توبه | واژه شناسی واژگان سوره صف | واژه شناسی واژگان سوره فیل | واژه شناسی واژگان سوره کهف
جعبه ابزار