• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اَصْحاب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَصْحاب (به فتح همزه و سکون صاد) از واژگان قرآن کریم، جمع صاحب، به معنای رفیقان ملازم است.



اَصْحاب جمع صاحب، به معنی رفیقان ملازم‌ است.


به مواردی از اَصْحاب که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اَصْحابُ‌ (آیه ۸۲ سوره بقره)

(اُولئِکَ‌ اَصْحابُ‌ الْجَنَّةِ)
(..آنان اهل بهشتند..)


۲.۲ - اَصْحابُ‌ (آیه ۸۱ سوره بقره)

(فَاُولئِکَ‌ اَصْحابُ‌ النَّارِ)
(..آنها اهل آتشند..)



این کلمه ۷۷ بار در قرآن مجید آمده، یک بار نیز (اَصْحابِهِمْ) به کار رفته و بیشتر به جنّت و نار و جحیم اضافه شده است و گاهی اصحاب السبت، اصحاب مدین، اصحاب کهف، اصحاب الیمین، اصحاب القبور، اصحاب الفیل و غیره آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۷۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۹۸.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۸۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۲۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۳۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۸۲.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۸۱.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۲۵.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۶.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۳۶.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۸۲.    
۱۶. ذاریات/سوره۵۱، آیه۵۹.    
۱۷. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۷۶.    
۱۸. توبه/سوره۹، آیه ۷۰.    
۱۹. کهف/سوره ۱۸، آیه۹.    
۲۰. مدثر/سوره۷۴، آیه ۳۹.    
۲۱. صف/سوره۶۱، آیه ۱۳.    
۲۲. فیل/سوره۱۰۵.    
۲۳. بقره/سوره۲، آیه۸۲.    
۲۴. بقره/سوره۲، آیه۸۱.    
۲۵. بقره/سوره۲، آیه ۱۱۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اصحاب»، ج۴، ص۱۱۰.    






جعبه ابزار