نزول اولین سوره در قرآن ذکر نشده است، اما مفسرین طبق روایات دیدگاه‌های متفاوتی دارند و اکثرا قائل هستند بر اینکه اولین سوره‌ای که نازل شد سوره علق می‌باشد.
همین حدیث را از صدوق با سندش از حضرت رضا (علیه‌السّلام) نیز نقل کرده و فقط در آن «الی آخره» ندارد. واحدی در مقدّمه اسباب النزول ص۵ در حدود پنج حدیث نقل کرده که اولین نازل شده سوره (اقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ) است در بعضی‌ها تا آیه پنجم که (عَلَّمَ الْاِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ) است.
در مجمع در تفسیر سوره علق فرموده: اکثر مفسّران قائل‌اند که اولین چیزی که نازل شد پنج آیه از اول سوره علق است و به قولی سوره مدّثر و به قولی سوره حمد است.
ناگفته نماند: سوره نصر بنا بر آنکه نقل شد آخرین سوره تمام است که نازل شده نه آخرین آیه وگرنه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بعد از نزول آن دو سال زندگی کرده است. المیزان نیز اول ما نزل را سوره علق دانسته و بعید نمی‌داند که همه‌اش یکجا نازل شده باشد
و در تفسیر سوره مدثر گفته: آیات سوره تکذیب می‌کند که اولین سوره باشد زیرا آیات صریح‌اند در اینکه قبل از این آن حضرت آیاتی بر مردم خوانده بود که تکذیب کرده بودند،
