انگور (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
انگور همان میوه معروف است که از آن در باب‌های
طهارت،
زکات،
تجارت و
اطعمه و اشربه سخن رفته است.
انگور، پاک و خوردنش
حلال است، ولی خوردن آب آن پس از جوشیدن و پیش از کم شدن دو سوم آن،
حرام می‌باشد؛ هر چند در
نجاستش اختلاف است.
اگر آب موجود در دانه انگور بجوشد، در الحاق آن به آب انگور از حیث حرمت و نجاست اختلاف است. بسیاری از فقها، آب موجود در انگور را در حکم آب انگور می‌دانند.
فروش انگور به شرط تهیّه
شراب یا به قصد آن، حرام و معامله
باطل است؛ لیکن به قول مشهور، فروش آن به کسی که فروشنده می‌داند او از آن شراب تهیّه می‌کند، بدون
شرط و
قصد، جایز است.
خوردن با دست چپ
کراهت دارد، جز انگور و
انار که خوردن آن دو با هر دو
دست مباح است.
خوردن دانه‌های انگور به صورت یکی یکی یا دو تا دو تا
مستحب است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۷۴۸.
