انذار گناهکاران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله،
آیات مرتب با
انذار گناهکاران معرفی می‌شوند.
اخطار الهى به گناه‌كاران، از
حسابرسی دقيق در
قیامت:
۱. «يوم تبدّل الأرض غير الأرض ...• وترى المجرمين يومئذ مّقرّنين فى الأصفاد• ليجزى اللّه كلّ نفس مّا كسبت إنّ اللّه سريع الحساب• هذا بلغ لّلنّاس ولينذروا به ...؛
در آن روز كه اين زمين به زمين ديگر و
آسمانها (به آسمانهاي ديگر) تبديل مي‌شوند، و آنها در پيشگاه خداوند واحد
قهار ظاهر مي‌گردند. و در آن روز مجرمان را با هم در غل و زنجير مي‌بيني (غل و زنجيري كه دستها و گردنهايشان را بهم بسته). تا خداوند هر كس را هر آنچه انجام داده جزا دهد چرا كه خدا سريع الحساب است. اين (قرآن) ابلاغي است براي (عموم) مردم، تا همه انذار شوند....»
۲. «و وضع الكتب فترى المجرمين مشفقين ممّا فيه ويقولون يويلتنا مال هذا الكتب لايغادر صغيرة ولا كبيرة إلّا أحصها و وجدوا ما عملوا حاضرا ...؛
و كتاب (كتابي كه نامه اعمال همه انسانها است) در آنجا گذارده مي‌شود، اما گنهكاران را مي‌بيني كه از آنچه در آن است ترسان و متوحش اند، و مي‌گويند: اي واي بر ما! اين چه كتابي است كه هيچ عمل كوچك و بزرگي نيست مگر اينكه آنرا شماره كرده است ؟ و همه اعمال خود را حاضر مي‌بينند....»
هشدار خداوند به گنهكاران از گرفتار شدن به
آتش دوزخ:
۱. «بلى من كسب سيّئة وأحطت به خطيته فأولئك أصحب النّار هم فيها خلدون؛
آري كساني كه تحصيل گناه كنند، و آثار گناه سراسر وجودشان را بپوشاند آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود.»
۲. «ومن يعص اللّه ورسوله ويتعدّ حدوده يدخله نارا خلدا فيها وله عذاب مّهين؛
و آن كس كه نافرماني خدا و پيامبرش را كند و از مرزهاي او تجاوز نمايد، او رادر آتشي وارد مي‌كند كه جاودانه در آن خواهد ماند، و براي او
مجازات خوار كننده اي است.»
۳. «لهم مّن جهنّم مهاد ومن فوقهم غواش وكذلك نجزى الظَّلمين؛
براي آنها بسترهائي از (آتش) دوزخ و روي آنها پوششهائي (از آن) است و اينچنين
ظالمان را جزا مي‌دهيم.»
۴. «يوم تبدّل الأرض غير الْارْض ...• وترى المجرمين يومئذ مّقرّنين فى الأصفاد• سرابيلهم مّن قطران وتغشى وجوههم النّار• هذا بلغ لّلّناس و لينذروا به ...؛
در آن روز كه اين
زمین به زمين ديگر تبديل مي‌شوند ... و در آن روز مجرمان را با هم در
غل و
زنجیر مي‌بيني (غل و زنجيري كه دستها و گردنهايشان را بهم بسته). لباسشان از قطران (ماده چسبنده بد بوي قابل اشتعال) است، و صورتهايشان را آتش مي‌پوشاند. اين (قرآن) ابلاغي است براي (عموم) مردم، تا همه انذار شوند....»
۵. «إنّه من يأت ربّه مجرما فإنّ له جهنّم لايموت فيها ولايحيى؛
هر كس مجرم در محضر پروردگارش حاضر شود آتش دوزخ براي اوست، كه نه در آن ميميرد و نه زنده مي‌شود!» در آيه، دو احتمال وجود دارد: يكى اينكه آيه و مابعد آن، كلام
ساحران باشد و احتمال ديگر اينكه
کلام خدا باشد.
برداشت، براساس احتمال دوم است.
۶. «إنّا أنذرنكم عذابا قريبا يوم ينظر المرء ما قدّمت يداه و يقول الكافر يليتنى كنت تربا؛
و ما شما را از عذاب نزديكي بيم مي‌دهيم، اين عذاب در روزي خواهد بود كه
انسان آنچه را از قبل با دستهاي خود فرستاده مي‌بيند، و
کافر مي‌گويد: اي كاش
خاک بودم!»
۷. «و أمّا من خفّت موزينه• فأمّه هاوية• وما أدرك ماهيه• نار حامية؛
و اما كسي كه ترازوهايش سبك است. پناهگاهش
هاویه (دوزخ) است. و تو چه مي‌داني هاويه چيست؟ آتشي است سوزان.»
انذار خداوند به
مجرمان، از احاطه آتش دوزخ بر آنان:
«إنّ الّذين كذّبوا بايتنا ... ولايدخلون الجنّة حتّى يلج الجمل فى سمّ الخياط وكذلك نجزى المجرمين• لهم مّن جهنّم مهاد ومن فوقهم غواش ...؛
آنها كه آيات ما را تكذيب كردند و در برابر آن
تکبر ورزيدند درهاي آسمان برويشان گشوده نمي‌شود و (هيچگاه) داخل
بهشت نمي‌شوند مگر اينكه
شتر از سوراخ سوزن خياطي بگذرد! (يعني بهيچوجه امكان ندارد) اينچنين گنهكاران را جزا مي‌دهيم.براي آنها بسترهائي از (آتش) دوزخ و روي آنها پوششهائي (از آن) است ....»
انذار مجرمان از گرفتار شدن به سرنوشتى چون
سرنوشت شوم گذشتگان:
«ألم نهلك الأوّلين• ثمّ نتبعهم الأخرين• كذلك نفعل بالمجرمين؛
آيا ما اقوام (مجرم) نخستين را هلاك نكرديم؟ سپس آخرين را به دنبال آنها مي‌فرستيم. (آري) اينگونه با مجرمان رفتار مي‌كنيم.»
هشدار خداوند به تبه‌كاران
مشرک، از گرفتار شدن به سرنوشتى شوم، همانند مجرمان
قوم لوط:
«و لوطا اذ قال لقومه ...• وأمطرنا عليهم مّطرا فانظر كيف كان عقبة المجرمين؛
و (به خاطر بياوريد)
لوط را هنگامي كه به قوم خود گفت ... و (سپس چنان) باراني بر آنها فرستاديم (باراني از سنگ كه آنها را نابود ساخت) اكنون بنگر سرانجام كار مجرمان به كجا كشيد.»
خطاب «انظر» به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله براى بيان مأموريّت حضرت به انذار گنهكاران مشرك در زمان خود است.
مأموريّت
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله براى هشدار دادن به
عصیان‌گران از عذاب قيامت:
«قل إنّى أخاف إن عصيت ربّى عذاب يوم عظيم؛
بگو من (نيز) اگر نافرماني پروردگارم كنم از عذاب آن روز بزرگ (رستاخيز) ميترسم.»
مأموريّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به بيان
ترس از عذاب در صورت نافرمانى خدا، براى انذار گنهكاران است.
هشدار و انذار خداوند به گناه‌كاران از حضور در قيامت:
«يوم ينفخ فى الصّور ونحشرالمجرمين يومئذ زرقا؛
همان روز كه در
صور دميده مي‌شود و مجرمان را با بدنهاي كبود در آن روز جمع مي‌كنيم.»
انذار الهى به معصيت‌كنندگان خدا و
رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله، از گرفتار شدن به آتش دوزخ:
۱. «ومن يعص اللّه ورسوله ويتعدّ حدوده يدخله نارا خلدا فيها وله عذاب مّهين؛
و آن كس كه نافرماني خدا و پيامبرش را كند و از مرزهاي او تجاوز نمايد، او رادر آتشي وارد مي‌كند كه جاودانه در آن خواهد ماند، و براي او مجازات خوار كننده اي است.»
۲. «... ومن يعص اللّه ورسوله فإنّ‌له نار جهنّم خلدين فيها أبدا؛
... و هر كس نافرماني خدا و رسولش كند آتش دوزخ از آن او است، جاودانه در آن مي‌مانند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۱۵۷، برگرفته از مقاله «انذار گناهکاران».
