انذار ابوجهل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به
انذار ابوجهل توسط خداوند اشاره شده است.
هشدار
خداوند به
ابوجهل، از گرفتار شدنش به
آتش جهنم :
ارءیت الذی ینهی• عبدا اذا صلی کلا لـئن لم ینته لنسفعا بالناصیة• ناصیة کـذبة خاطئة• فلیدع نادیه• سندع الزبانیة؛
به من خبر ده آیا کسی که نهی می کند، بنده ای را به هنگامی که
نماز می خواند (آیا مستحق
عذاب الهی نیست)؟ چنان نیست که او خیال می کند، اگر
دست از کار خود برندارد، ناصیه اش (موی پیش سرش) را گرفته (و به سوی
عذاب می کشانیم)، همان ناصیه دروغگوی خطاکار را! سپس هر که را می خواهد صدا بزند (تا یاریش کند)! ما هم بزودی ماموران
دوزخ را صدا می زنیم (تا او را به دوزخ افکنند)!»
در
شان نزول آیات آورده شده: ابوجهل
سوگند یادکرد که هنگام نماز و
سجده پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بر
گردن آن حضرت
پا بگذارد.
در
احادیث آمده است: " ابو جهل" از اطرافیان خود سؤال کرد: آیا
محمد در میان شما نیز (برای سجده) صورت به
خاک می گذارد؟ گفتند: آری، گفت:
سوگند به آنچه ما به آن سوگند یاد می کنیم، اگر او را در چنین حالی ببینم با پای خود گردن او را له می کنم! به او گفتند: ببین، او در آنجا مشغول نماز خواندن است! ابو جهل حرکت کرد تا گردن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را زیر پای خود بفشارد، ولی هنگامی که نزدیک آمد عقب نشینی کرده و با دستش گویی چیزی را از خود دور می‌کرد!، به او گفتند: این چه وضعی است در تو می‌بینیم؟ گفت: ناگهان میان خودم و او خندقی از آتش دیدم و منظره وحشتناک و همچنین بال و پرهایی مشاهده کردم! در اینجا پیغمبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود:
قسم به کسی که جانم در
دست او است اگر به من نزدیک شده بود
فرشتگان خدا
بدن او را قطعه قطعه می‌کردند و عضو عضو او را می‌ربودند"! اینجا بود که
آیات فوق نازل شد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۱۰، برگرفته از مقاله «انذار ابوجهل».
