انام (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
انام
(قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط:
أَنام
(لغاتقرآن)
،
انام
(مفرداتنهجالبلاغه)
.
أَنام
(به فتح الف) از واژگان بکار رفته در
قرآن کریم
به معنای خلق، جنّ و
انس
و فقط یک بار در قرآن آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای
أَنام
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - معنای
أَنام
[
ویرایش
]
أَنام
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۳۳.
به معنای مطلق خلق اعم از
جنّ
و
انس
است.
[۲]
فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۷۷.
(
وَ الْاَرْضَ وَضَعَها
لِلْاَنامِ
)
[۳]
رحمن/سوره۵۵، آیه۱۰.
در
مجمع البیان
،
انسان
ها معنی کرده
[۴]
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۳۰۰.
و در
کشاف
مطلق آنچه در روی زمین از جنبندگان است، گفته.
[۵]
زمخشری، جارالله، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص۴۴۴.
ناگفته نماند این کلمه فقط یکبار در
قرآن
آمده و چون
سوره رحمن
در باره جنّ و
انس
است احتمال قوی آن است که مطلق جنّ و
انس
مراد باشد.
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۳۳.
۲.
↑
فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۷۷.
۳.
↑
رحمن/سوره۵۵، آیه۱۰.
۴.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۳۰۰.
۵.
↑
زمخشری، جارالله، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص۴۴۴.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «
انام
»، ج۱، ص۱۳۳.
ردههای این صفحه :
اصطلاحات ادبی
|
اصطلاحات قرآنی
|
مفردات قرآن
|
واژه شناسی واژگان قرآن
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری