• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إِعْتِکاف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عاکِف (به کسر کاف) و مُعْتَكِف (به ضم میم، سکون عین و فتح تاء) از واژگان قرآن کریم به معنای کسی است که خود را به قصد عبادت در مسجد حبس کند و از آن بیرون نرود.
إِعْتِكاف (به کسر همزه، سکون عین و کسر تاء) فقط ماندن در مسجد به قصد تعبّد است که در شرع مستحب است و با نذر، سوگند و غیره واجب می‌شود.
از شرایط و احکام آن به این موارد می‌توان اشاره کرد:
• حداقل سه روز روزه بودن،
• معتکف بودن در مسجد جامع،
• پیوسته در مسجد بودن و جز برای ضرورت خارج نشدن؛
که اگر عمدا بدون ضرورت خارج شود، اعتکاف باطل است.



عاکِف و مُعْتَكِف کسی است که خود را به قصد عبادت در مسجد حبس کند و از آن بیرون نرود.
إِعْتِكَاف به معنای فقط ماندن در مسجدبه قصد تعبّد است.


به موردی از إِعْتِکاف که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - عاکِفُونَ‌ (آیه ۱۸۷ سوره بقره)

(وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ وَ اَنْتُمْ‌ عاکِفُونَ‌ فِی الْمَساجِدِ)
(و نيز، در حالى كه در مساجد به اعتكاف پرداخته‌ايد، با زنان آمیزش نكنيد.)



اعتکاف فقط ماندن در مسجد است به قصد تعبّد هر چند قصد عبادت دیگر نداشته باشد. ولی احوط است قصد عبادت دیگر نیز. اعتکاف به اصل شرع مستحب و با نذر و سوگند و غیره واجب می‌شود. روزه از شرایط آن است، معتکف باید روزه باشد خواه واجب باشد یا مستحب. حدّاقلّ‌ آن سه روز است و از آن کمتر نمی‌شود. در کثرت حدّی ندارد ولی باید برابر هر دو روز روز سوم را تمام کند مثلا اگر پنج روز اعتکاف کرد باید روز ششم را نیز اعتکاف کند و اگر هشت روز کرد باید روز نهم را نیز اضافه کند و هکذا. باید در مسجد جامع شهر باشد، نه مسجد محله و بازار (بعضی فقط به چهار مسجد مکه، مدینه، کوفه و بصره منحصر کرده و گفته‌اند در سایر مساجد به قصد رجاء آورند ) و باید پیوسته در مسجد باشد و جز برای ضرورت خارج نشود اگر عمدا بدون ضرورت خارج شود باطل است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۵۷۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۰۳.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۵۷۹.    
۵. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۰۳.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۷۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۲، ص۴۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۲۳.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۲۳.    
۱۲. فاضل لنکرانی، محمد، اعتکاف و احکام آن، ص۸.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، استفتاءات جدید، ج۲، ص۱۶۱.    
۱۴. خمینی، روح‌الله، ترجمه تحریر الوسیلة (نشر آثار)، ج۱، ص۳۴۶.    
۱۵. فاضل لنکرانی، محمد، اعتکاف و احکام آن، ص۱۶.    
۱۶. خمینی، روح‌الله، ترجمه تحریر الوسیلة (نشر آثار)، ج۱، ص۳۴۶.    
۱۷. خمینی، روح‌الله، ترجمه تحریر الوسیلة (نشر آثار)، ج۱، ص۳۴۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اعتکاف»، ج۵، ص۳۰-۳۱.    






جعبه ابزار