• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اطاعت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اطاعت اغلب در پذيرش فرمان به كار مى‌رود.



اطاعت از ماده طوع در مقابل كَرَه به معناى انقياد است و غالباً در پذيرش فرمان به كار مى‌رود.


و اجراى فرمان همراه با رغبت و خضوع از مقومات آن است؛ به‌گونه‌اى‌ كه در صورت فقدان هر يك از اين سه، نقيض آن - كه کراهت و ناخوش‌آيندى است‌، صدق خواهد كرد.


اطاعت به دو بخش تكوينى و تشريعى تقسیم مى‌شود كه مورد نظر در اين مدخل هر دو مى‌باشد و از واژه‌هاى «اتّخذ»، «اجاب»، «اذعن»، «اذن»، «اقتدا»، «تبع»، «سجد»، «سخّر»، «سلم»، «طوع»، «فعل»، «قنت» و مشتقات آن‌ها استفاده شده است.


اطاعت آسمان‌ها؛
اطاعت از ائمه (علیه‌السلام)؛
اطاعت از ابراهیم (علیه‌السلام)؛
اطاعت از اکثریت؛
اطاعت از باطل؛
اطاعت از جبرئیل؛
اطاعت از خدا؛
اطاعت از رهبران؛
اطاعت از شیطان؛
اطاعت از محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛
اطاعت از هوای نفس؛
زمینه اطاعت.


۱. اصفهانی، راغب، مفردات فی الفاظ القرآن، ج۱، ص۳۱۰.    
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان‌ العرب، ج۸، ص۲۴۰.    
۳. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۳۷.    


۵.۱ - منبع

فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اطاعت».    



جعبه ابزار