اسماع (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
إسْماع (به کسر الف و سکون سین) از
واژگان قرآن کریم به معنای شنواندن است.
إسْماع به معنای شنواندن است.
(إِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى ...) «تو مردگان را شنواندن يا فهماندن نتوانى.»
(وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ ...) (و نه سخنت را به گوش كران برسانی...)
در آيه
(وَ لَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْراً لَأَسْمَعَهُمْ وَ لَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَّهُم مُّعْرِضُونَ) (و اگر خداوند خيرى در آنها مى‌دانست، حرف
حق را به گوش آنها مى‌رساند؛ ولى با اين حالى كه دارند؛ اگر حق را به گوش آنها برساند، سرپيچى كرده و رويگردان مى‌شوند.)
ظاهرا بمعنى فهماندن و دانا كردن است.
(أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنا ...) (روزى كه نزد ما مى‌آيند، چه گوش‌هاى شنوا و چه چشم‌هاى بينايى پيدا مى‌كنند!)
هر دو فعل امراند ولى در تعجب به كار می‌روند. يعنى: روزی كه پيش ما آيند چه قدر شنوا و بينااند، چنانكه در «بصر» گذشت.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سمع»، ج۳، ص۳۲۳.
