مراد از استعاذه در این مقام، استعاذۀ لفظی است، نه معنوی و آن عبارت است از گفتن «أعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم» و مانند آن که بیانگر التجاء و پناه بردن انسان به خدای تعالی از شیاطین است.
در روایات، کیفیّت استعاذه در این مورد، مختلف ذکر شده است. از جمله: «أعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم» و «أعوذ باللّه السّمیع العلیم من الشّیطان الرّجیم». صورت نخست به مشهور نسبت داده شده؛ گرچه صورت‌های دیگر نیز جایز است.
