• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إِعْصار (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: اِعصار (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: عصر (مفردات‌قرآن)، عصر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، عصر.


اِعْصار: (فَاَصابَهآ اِعْصارٌ)
[۱] بقره/سوره۲، آیه۲۶۶.    

«اعْصار» از مادّه‌ «عصر» در لغت به معنای گردباد است
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۶۹.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۰۶.    
که به هنگام وزش باد از دو سوی مخالف تشکیل می‌گردد، به شکل عمودی یک سر آن به زمین چسبیده و سر دیگر آن در آسمان است و گاه بسیاری از اشیاء را با خود می‌برد.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۳۸۷.    



(أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاء فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمُ الآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ)
[۵] بقره/سوره۲، آیه۲۶۶.    

(آیا کسی از شما دوست دارد که باغی از درختان خرما و انگور داشته باشد که از پای درختان آن، نهرها بگذرد، و برای او در آن باغ، از هر گونه میوه‌ای وجود داشته باشد، و در حالی که به سنّ پیری رسیده و فرزندانی ناتوان دارد؛ گردبادی شدید، که در آن آتش سوزانی است، به آن برخورد کند و شعله‌ور گردد و بسوزد؟! همین طور است حال کسانی که انفاق‌های خود را، با ریا و منّت و آزار، باطل می‌کنند. این چنین خداوند آیات خود را برای شما آشکار می‌سازد؛ شاید بیندیشید و راه حق را بیابید!).
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در تفسیر قمی
[۷] قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۱، ص۹۲.    
در ذیل آیه: (الَّذِینَ یُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ‌) از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت آورده که حضرت در معنای جمله (اِعْصارٌ فِیهِ نارٌ) فرمود: کلمه اعصار به معنای بادها است.
[۸] محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۷، ص۲۳۴.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۱۸.    
[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۰۳.    
«والاعصار الغبار الذی یلتف علی نفسه بین السماء والارض کما یلتف الثوب علی نفسه عند العصر» (اعصار به غباری می‌گویند که بین زمین و آسمان به دور خود می‌پیچد، همانطور که لباس در وقت فشردن برای آبکشی به دور خود می‌پیچد). این مثلی است که خدای تعالی آن را برای کسانی زده که مال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، ولی با منت نهادن و اذیت کردن پاداش عمل خود را ضایع می‌نمایند و دیگر راهی به بازگرداندن آن عمل باطل شده به عمل صحیح را ندارند، و انطباق مثل با ممثل بسیار روشن است، برای اینکه اینگونه رفتارها که اعمال آدمی را باطل می‌سازد بی‌جهت و بی‌منشا نیست، کسانی اینطور اجر خود را ضایع می‌کنند که در دل دچار بیماری‌های اخلاقی از قبیل مال دوستی، جاه دوستی، تکبر و عجب، خودپسندی، بخل شدید و... هستند، بیماری‌هایی که نمی‌گذارد آدمی مالک نفس خود باشد، و مجالی برای تفکر و سنجش عمل خویش و تشخیص عمل نافع و مضر را بدهد، و اگر مجال می‌داد و آدمی تفکر می‌کرد هرگز به چنین اشتباه و خبطی مرتکب نمی‌شد.
[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۰۳.    
[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۹۲.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۵۲.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۵۴.    
)

۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۶۶.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۶۹.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۰۶.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۳۸۷.    
۵. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۶۶.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵.    
۷. ↑ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۱، ص۹۲.    
۸. ↑ محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۷، ص۲۳۴.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۱۸.    
۱۰. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۰۳.    
۱۱. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۰۳.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۹۲.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۵۲.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۵۴.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إِعْصار»، ص۵۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بقره | لغات قرآن
جعبه ابزار