• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إِذَن‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: إِذَن‌ (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: إذَن (لغات‌قرآن)، اذن.
دیگر کاربردها: اذن (ابهام‌زدایی).


إِذَن‌، (به کسر الف و فتح ذال) یکی از واژگان قرآن کریم به معنی آن‌گاه و آن‌وقت است.


إِذَن‌ (بر وزن عنب)
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اِذَن‌»، ج۱، ص۵۸.    
حرف جواب و جزاء است به معنی آن‌گاه و آن‌وقت.
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۱.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۰۱.    


این واژه در قرآن کریم استعمال شده است؛ مثل (اِنَّکُمْ‌ اِذاً مِثْلُهُمْ)
[۴] نساء/سوره۴، آیه۱۴۰.    
(شما آن‌وقت نظیر آن‌ها هستید)
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۸۸.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۱۶.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۰۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۱۸.    
در قرآن مجید همه جا با تنوین (اِذاً) نوشته شده و محلی که با نون (اذن) نوشته شود یافته نشد.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اِذَن‌»، ج۱، ص۵۸.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۱.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۰۱.    
۴. ↑ نساء/سوره۴، آیه۱۴۰.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۸۸.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۱۶.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۰۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۱۸.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اِذَن‌»، ج۱، ص۵۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره نساء | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار