أُمَّهاتُ المُؤْمِنین (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أُمَّهاتُ المُؤْمِنین (به ضم همزه و فتح میم مشدد) از
واژگان قرآن کریم به معنای
زنان حضرت رسول (صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است.
طبق
آیات قرآن کریم و تصریح
شیعه و
سنی، همسران پیامبر به منزله مادران حقیقی هستند.
نکاح مومنین با آنها
حرام است، به این جهت احکام مخصوصی برای آنها وضع شده است.
أُمَّهاتُ المُؤْمِنین مراد از امّهات مؤمنین زنان حضرت رسول (صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هستند.
به موردی از
أُمَّهاتُ المُؤْمِنین که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(النَّبِیُّ اَوْلی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ اَنْفُسِهِمْ وَ اَزْواجُهُ اُمَّهاتُهُمْ) «
پیامبر، به
مؤمنان از خودشان برتر است و همسران وی مادر مؤمنانند.»
در این آیه، همسران حضرت نازل به منزله مادران مؤمنان شده‌اند و مراد از این تنزیل چنانکه شیعه و سنّی تصریح کرده‌اند، حرمت تزویج است، مانند مادران حقیقی و نیز احترام منظور است.
آنها به مؤمنین
محرم نیستند نگاه کردن به آنها جایز نیست، میان آنها و مؤمنین توارث نیست و دخترانشان بر مؤمنان حرام نیستند.
آیه ذیل صریح در این مطلب است.
(وَ ما کانَ لَکُمْ اَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا اَنْ تَنْکِحُوا اَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ اَبَداً اِنَّ ذلِکُمْ کانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِیماً) «شما را نرسد که رسول خدا را آزار کنید و نه اینکه زنان وی را از پس وی به نکاح آرید، این نزد
خدا گناهی بزرگ است.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «أُمَّهَات مؤمنین»، ج۱، ص۱۱۷.
