• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَصْفاد (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَصْفاد: (یَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِینَ فِی الْاَصْفادِ)
«اَصْفاد» جمع‌ «صَفَد» (بر وزن نمد) و «صفاد» (بر وزن معاد) در اصل به معنای غل می‌باشد. بعضی گفته‌اند به خصوص آن‌ «غل و زنجیری» را گویند که دست و گردن را به هم می‌بندد؛ یعنی به معنای قید و بند آمده است؛ (مانند دستبندها و پابندهایی که بر زندانیان می‌گذارند). بعضی از جمله‌ «مُقَرَّنِینَ فِی الاَصْفادِ» «غل جامعه» را استفاده کردند و آن زنجیری بوده است که دست‌ها را به گردن می‌بست؛ که با معنای‌ «مُقَرَّنِین» که مفهوم نزدیکی را دارد متناسب است. این احتمال نیز داده شده که منظور از این جمله این است که آنها هر گروه در یک بند قرار داشتند.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با أَصْفاد:

۱.۱ - آیه ۴۹ سوره ابراهیم

(وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الأَصْفَادِ) (و در آن روز، مجرمان را با هم در غل و زنجیر می‌بینی).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه «اصفاد» جمع صفد است که به معنای غل و زنجیر می‌باشد که با آن دست‌ها را به گردن می‌بندند؛ ممکن هم هست به معنای مطلق زنجیر باشد که دو نفر اسیر را با هم جمع می‌کند و قرین می‌سازد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۳۸ سوره ص

(وَآخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ) (و گروه دیگری از شیاطین متمرد را در غل و زنجیر تحت سلطه او قرار دادیم).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه «اصفاد» جمع صفد است، که به معنای غل آهنی است، و معنای جمله این است که: ما سایر طبقات جن را برای او مسخر کردیم، تا همه را غل و زنجیر کند و از شرشان راحت باشد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۸۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۸۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۴۱۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۳۰۷.    
۶. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴۹.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۱۳۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۸۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۵۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۹۹.    
۱۲. ص/سوره۳۸، آیه۳۸.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۵.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۱۲.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۰۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۰۸.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۴۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَصْفاد»، ص۴۹.    






جعبه ابزار