آناء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آناء از واژگان بکار رفته در
قرآن کریم به معنای ساعت‌ها است.
آناء به معنای ساعت‌ها است.
(یَتْلُونَ آیاتِ اللَّهِ آناءَ اللَّیْلِ) یعنی در ساعات شب
آیات خدا را تلاوت می‌کنند، مفرد آن را انی (بر وزن عنب و فرس و صرد) گفته‌اند.
در کریمه‌ی
(لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ اِلَّا اَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ اِلی طَعامٍ غَیْرَ ناظِرِینَ اِناهُ) راغب «انا» را به معنی وقت و مفرد آناء گرفته
و معنی آیه چنین است: «به خانه‌ی پیامبر داخل نشوید مگر آنکه برای طعام اجازه شود بی‌آنکه منتظر وقت شوید، پیش از وقت داخل نشوید که منتظر طعام باشید بلکه در وقتش وارد شوید». ولی
مجمع البیان آن را از انی یانی گرفته که معنی رسیدن است، یعنی پیش از پخته شدن وارد نشوید که به انتظار پختن آن بنشینید.
در
نهایه گفته: الْإِنَاءُ بكسر الهمزة و القصر: النضج».
در
المیزان آن را به معنى ظرف گرفته و فرموده: بى‌آنكه منتظر ورود ظرف طعام باشيد.ناگفته نماند در اين صورت مي‌بايست آيه «غَيرَ نَاظِرين اِناهُ» باشد، زيرا اناء به معنى ظرف آخرش همزه است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «آناء»، ج۱، ص۱۳۴.
