آمیزش در حج (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از احکامی که در
قرآن برای حج
ذکر شده است، حرمت آمیزش در حال
احرام و حج است.
حرمت آمیزش در حال احرام و حج، یکی از احکامی است که در این
آیه بدان
اشاره شده است: «الحج اشهر معلومـت فمن فرض فیهن الحج فلا رفث... فی الحج...»
حج ، در ماههای معینی است! و کسانی که (با بستن احرام، و شروع به مناسک حج،) حج را بر خود فرض کرده‌اند، (باید بدانند که) در حج، آمیزش جنسی با زنان...نیست!
یعنی زمان حج نزد این قوم (یعنی
عرب ) ماههای معلومی است، و
سنت (یعنی
روایات) آن را معین کرده، که عبارت است از شوال، و ذی القعده، و ذی الحجه، و اگر ذی الحجه را زمان حج شمرده، با اینکه زمان حج اوائل آن ماه است، نه همه آن، منافاتی ندارد، برای اینکه این تعبیر از قبیل تعبیری است که می‌گوئیم من
روز جمعه خدمت شما می‌رسم، با اینکه آمدن در یک ساعت از روز جمعه صورت می‌گیرد، نه در تمامی آن روز. و در اینکه در آیه شریفه سه مرتبه کلمه حج تکرار شده با اینکه می‌توانست بار دوم و سوم به آوردن ضمیر
اکتفا کند، لطفی در اختصار گوئی به کار رفته، چون مراد از حج اول زمان حج، و از حج دوم خود
عمل حج، و از سوم زمان و مکان آن است و اگر ضمیر می‌آورد ناگزیر بود بدون جهت
کلام را طول بدهد، (و بفرماید: زمان الحج اشهر معلومات فمن فرض علیه هذا العمل ف لا رفث و لا فسوق و لا جدال فی زمانها و مکانها) و فرض حج به این معنا است که با شروع در عمل حج این عمل را بر خود
واجب سازد.
رفث بر وزن قفس در اصل به معنی سخنی است که متضمن مطلبی که ذکر آن
قبیح است بوده باشد، اعم از
آمیزش جنسی و یا مقدمات آن، سپس کنایه از
جماع قرار داده شده است. ولی بعضی تصریح کرده‌اند واژه رفث تنها در صورتی به این نوع گفتگوها
اطلاق می‌شود که در حضور
زنان باشد و اگر در غیاب آنها باشد، رفث نامیده نمی‌شود. بعضی نیز اصل آن را به معنی تمایل عملی به زنان دانسته‌اند که از مزاح و لمس و تماس شروع می‌شود و به آمیزش جنسی پایان می‌گیرد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۳۵۹، برگرفته از مقاله «آمیزش در حج».
