آزادی زنان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
قرآن کریم محدوده
آزادی زنان مشخص شده است.
آزاد بودن زنان سالخورده در
پوشش، بدون آشكار كردن
زینت و
آرایش:
و القواعد من النساء الَّتى لا يرجون نكاحا فليس عليهن جناح ان يضعن ثيابهن غير متبرجات بزينة ....
و زنان از كار افتاده اي كه
امید به
ازدواج ندارند گناهي بر آنها نيست كه لباسهاي (روئين) خود را بر زمين بگذارند به شرط اينكه در برابر مردم خود آرائي نكنند....»
حدود آزادی زنان با توجه به آیات قرآن عبارتند از:
ممنوعيّت زنان از گفتار هوس‌انگيز با
نامحرمان:
«ينساء النبىّ ... فلا تخضعن بالقول فيطمع الذى فى قلبه مرض و قلن قولا معروفا؛
اي همسران پيامبر! ... بنابر اين به گونه اي هوس انگيز سخن نگوئيد كه بيماردلان در شما طمع كنند و سخن شايسته بگوئيد.»
زنان، موظّف به حفظ پوشش در روابط اجتماعى:
۱. «و قل للمؤمنت يغضضن من أبصرهنّ و يحفظن فروجهنّ و لا يبدين زينتهن الّا ما ظهر منها و ليضربن بخمرهنّ على جيوبهنّ و لا يبدين زينتهنّ الّا لبعولتهنّ أو ءابائهنّ أو ءاباء بعولتهنّ أو أبنائهنّ أو أبناء بعولتهنّ أو اخونهنّ أو بنى اخونهنّ أو بنى أخوتهنّ أو نسائهنّ أو ما ملكت أيمنهنّ أو التبعين غير أولى الأربة من الرجال أو الطفل الّذين لم يظهروا على عورت النساء و لايضربن بأرجلهنّ ليعلم ما يخفين من زينتهنّ ...؛
و به زنان با ايمان بگو چشمهاي خود را (از
نگاه هوس آلود) فرو گيرند، و دامان خويش را حفظ كنند، و زينت خود را جز آن مقدار كه ظاهر است آشكار ننمايند، و (اطراف) روسريهاي خود را بر سينه خود افكنند (تا
گردن و
سینه با آن پوشانده شود) و
زینت خود را آشكار نسازند مگر براي شوهرانشان يا پدرانشان يا پدر شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران همسرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان، يا پسران خواهرانشان، يا زنان هم كيششان يا بردگانشان (كنيزانشان) يا افراد سفيه كه تمايلي به زن ندارند يا كودكاني كه از امور جنسي مربوط به زنان آگاه نيستند، آنها هنگام
راه رفتن پايهاي خود را به
زمین نزنند تا زينت پنهانيشان دانسته شود. (و صداي
خلخال كه بر پا دارند به
گوش رسد)....»
۲. «... و لاتبرّجن تبرّج الجهلية الأولى ...؛
...و همچون جاهليت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نشويد....»
۳. «... و اذا سألتموهنّ فاسئلوهنّ من وراء حجاب ...؛
...هنگامي كه چيزي از وسائل زندگي (به عنوان عاريت) از آنها (همسران پيامبر) مي‌خواهيد از پشت پرده بخواهيد....»
۴. «... و نساء المؤمنين يدنين عليهنّ من جلبيبهنّ ذلك ادنى ان يعرفن ..؛
...به همسران و دخترانت و زنان مؤ منان بگو جلبابها (روسري هاي بلند) خود را بر خويش فرو افكنند. اين كار براي اينكه (از كنيزان و آلودگان) شناخته شوند....»
آزادى زن، منوط به هماهنگى با
شوهر و رعايت
حقوق وى:
«الرجال قوَّمون على النساء ...؛
مردان، سرپرست و خدمتگزار زنانند....»
امام باقر علیه‌السلام در پاسخ پرسش درباره كسى كه به زنش بگويد «امر به دست خود تو است»، فرمود: كجا چنين است؛ در حالى كه خداوند فرموده است: «الرجال قوّامون على النسا».
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۲۷۹، برگرفته از مقاله «آزادی زنان».
