• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اثر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَثَر از واژگان قرآن کریم به معنای نشانه است. این اصطلاح در آیات مختلف قرآن کریم با معانی مختلف مانند اعمال و سنت‌های باقی ماننده از انسان‌ها، طریقه، دین، جای قدم و ... استعمال شده است.



أَثَر به معنای نشانه است. در قاموس باقی مانده شیئی گفته است. بطور کلّی اثر عبارت است از علامت و نشانه‌ای که از چیزی یا از کسی باقی ماند خواه بنائی باشد یا دینی یا بدعتی یا جای پائی و یا غیر از اینها.


(نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتی‌ وَ نَکْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ‌) (به‌يقين ما مردگان را زنده مى‌كنيم وآنچه را از پيش فرستاده‌اند و آنچه را از خود باقى گذاشته‌اند ...) مراد اعمال و کارها و سنّت‌هائی است که از انسان‌ها باقی می‌ماند.

و در آیه کریمه‌ (اِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلی‌ اُمَّةٍ وَ اِنَّا عَلی‌ آثارِهِمْ‌ مُقْتَدُونَ) مراد طریقه است. (یعنی ما پدران خود را بر دینی و طریقه‌ای یافتیم و ما آثار و باقی مانده آنها که همان طریقه‌شان است پیروی خواهیم کرد).
اثر را بعد و پشت سر نیز معنی کرده‌اند گویند «خرج فی اثره» یعنی در پی او خارج شد شخص سابق که رفته، راه و جای قدم‌هایش علامت و باقی مانده اوست و آنکه از پس وی خارج می‌شود در علامت و نشانه او قدم بر می‌دارد. موسی در باره قومش به خدا عرض می‌کند (هُمْ اُولاءِ عَلی‌ اَثَرِی‌) (قوم من پشت سر من‌اند) یعنی آن هفتاد نفر به راهی که من پیموده‌ام قدم خواهند گذاشت و در «طور» به من خواهند رسید. در آیه‌ (وَ قَفَّیْنا عَلی‌ آثارِهِمْ‌ بِعِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ) (و در پى آنها (پيامبران پيشين‌)، عیسی بن مریم را فرستاديم) مراد از آثار همان دین و طریقه توحید است که اثر پیامبران گذشته است یعنی عیسی بن مریم را در پی آنها و بر دین آنها فرستادیم.

در آیه کریمه‌ (ائْتُونِی بِکِتابٍ مِنْ قَبْلِ هذا اَوْ اَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ) (کتابی غیر از این و یا نشانه‌ای از علم که اثر گذشتگان است بیاورید) به معنی بقیّه و نشانه است.

در جریان سامری آمده که او به موسی گفت‌ (فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ‌ اَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُها) (... من قسمتى از آثار و در پاى فرستاده خدا، جبرئیل را گرفتم ...) مراد از اثر، چنانکه از ابو مسلم اصفهانی و فخر رازی نقل شده دین موسی و مراد از رسول خود موسی است‌ یعنی من مقداری از دین تو را قبول کردم و سپس آن را به دور افکندم و معنی‌ (بَصُرْتُ بِما لَمْ یَبْصُرُوا بِهِ) در صدر آیه آن است که من بطلان دین تو را دریافتم ولی این مردم ندانستند ولی باز این ترجمه دارای اشکال است و دلچسب نیست و اللَّه العالم.
و درباره آنکه سامری از جای پای مرکب جبرئیل خاک زنده شده را برداشت و مراد از اثر در آیه جای پای مرکب و مراد از رسول، جبرئیل است یک روایت مرسله از علی بن ابراهیم نقل شده و چند روایت در الدر المنثور و غیره آمده ولی بعید به نظر می‌آید و در ذیل روایت هست که در اثر زدن خاک مزبور به گوساله در بدن آن مو روئید و این عجیب‌تر است در مجسّمه‌ای که از طلا ساخته شده چطور مو می‌روید؟! ! وانگهی آن وقت که مرکب جبرئیل وارد آب شد بنی اسرائیل از آب گذشته بودند سامری در آنجا نبود که خاک را ببیند و بردارد و اللَّه العالم.

۲.۱ - باب افعال

آثَرَ یُؤْثِرُ از باب افعال یعنی برگزیدن و اختیار کردن است مثل‌ (وَ آثَرَ الْحَیاةَ الدُّنْیا) (یعنی زندگی دنیا را برگزید) و مثل‌ (وَ یُؤْثِرُونَ‌ عَلی‌ اَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ) (و آنها را بر خود مقدم مى‌دارند هر چند خودشان بسيار نيازمند باشند) راغب در مفردات گوید: استعمال اثر در تفضّل و برگزیدن بطور استعاره است.


۱. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۳۶۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۹۸.    
۴. یس/سوره۳۶، آیه۱۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۹۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۶۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۷۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۶۲.    
۱۰. زخرف/سوره۴۳، آیه۲۳.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۱۳۸.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۹۳.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۰۴.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۷۵.    
۱۵. طه/سوره۲۰، آیه۸۴.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۶۶.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۹۰.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۵۶.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۵.    
۲۰. مائده/سوره۵، آیه۴۶.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۶.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۵۶۵.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۴۵.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۵۷.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۴۶.    
۲۶. احقاف/سوره۴۶، آیه۴.    
۲۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۲۸۵.    
۲۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۸۷.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۸۰.    
۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۷.    
۳۱. طه/سوره۲۰، آیه۹۶.    
۳۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۸.    
۳۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۷۲.    
۳۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۹۵.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۶۵.    
۳۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۵۱.    
۳۷. فخر رازی، محمد بن عمر، تفسیر فخر رازی، ج۲۲، ص۱۱۱.    
۳۸. بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۷۷۵.    
۳۹. نازعات/سوره۷۹، آیه۳۸.    
۴۰. حشر/سوره۵۹، آیه۹.    
۴۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص.    
۴۲. ایثار طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۷.    
۴۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۶.    
۴۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج، ص.    
۴۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۳۳.    
۴۶. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اثر»، ج۱، ص۲۲-۲۳.    






جعبه ابزار