• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات حبشی قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلمات حبشی قرآن به کلماتی از قرآن ، به لغت مردم حبشه اطلاق می‌شود.



زبان حبشی یکی از زبان‌های سامی است که مدت‌های مدیدی در حبشه به کار می‌رفت؛ ولی امروزه جنبه تکلمی آن از میان رفته و در حکم زبان ادبی و تحریری در آمده است.


کلمات حبشی قرآن به عقیده جلال الدین سیوطی در کتاب المکتفی و نیز دیگر صاحبنظران به این ترتیب است.
۱. شطر: جانب و طرف: (فول وجهک شطر المسجد الحرام)؛ «پس روی خود را به سوی مسجدالحرام کن» در آیات ۱۴۹ و ۱۵۰ این سوره نیز کلمه «شطر» تکرار شده است؛
۲. جبت: شیطان و کاهن : (یؤمنون بالجبت والطاغوت) ؛
۳. حوب: گناه : (انه کان حوبا کبیرا) ؛
۴. اواه: موقن یا رحیم: (ان ابراهیم لاواه حلیم) ؛
۵. ابلعی: به گلو فرو ببر: (وقیل یا ارض ابلعی ماءک ویا سماء اقلعی وغیض الماء وقضی الامر) ؛
۶. متکئا: ترنج : (فلما سمعت بمکرهن ارسلت الیهن واعتدت لهن متکا) ؛
۷. طوبی: بهشت : (الذین آمنوا وعملوا الصالحات طوبی لهم وحسن مآب) ؛
۸. سکر: سرکه : (ومن ثمرات النخیل والاعناب تتخذون منه سکرا ورزقا حسنا) ؛
۹. طه: ‌ای محمد، ‌ای مرد: (طه ما انزلنا علیک القرآن لتشقی) ؛
۱۰. حرم: (بنا به قرائت اهل کوفه ) واجب است: (و حرم علی قریة…) ؛
۱۱. سجل: رجل و مرد: (یوم نطوی السماء کطی السجل للکتب). (درباره اصل این کلمه و معنای آن، وجوه دیگری نیز گفته شده است)؛
۱۲. مشکوة: چراغدان: (الله نور السماوات والارض مثل نوره کمشکاة فیها مصباح…) ؛
۱۳. اوبی: تسبیح کن: (یا جبال اوبی معه والطیر) ؛
۱۴. عرم: سد: (فارسلنا علیهم سیل العرم) ؛
۱۵. منساة: عصا : (تاکل منساته) ؛
۱۶. یس: ‌ای مرد، ‌ای انسان : (یس والقرآن الحکیم) ؛
۱۷. اواب: تسبیح کننده: (انه اواب) ؛
۱۸. کفلین: دوچندان: (یؤتکم کفلین من رحمته) ؛
۱۹. ناشئة اللیل: شب زنده داری: (ان ناشئة اللیل هی اشد وطءا واقوم قیلا) ؛
۲۰. منفطر: شکافته: (السماء منفطر به) ؛
۲۱. قسوره: شیر: (فرت من قسورة) ؛
۲۲. یحور: برمی گردد: (انه ظن ان لن یحور) ؛
۲۳. سینین: نیکو: (وطور سینین) ؛
۲۴. ارائک: تخت‌ها: (علی الارائک) ؛
۲۵. یصدون: فریاد کشند: (ولما ضرب ابن مریم مثلا اذا قومک منه یصدون) ؛
۲۶. دری: روشنایی بخش: (کانها کوکب دری) ؛
۲۷. غیض: نقصان یافت، کم شد: (وغیض الماء وقضی الامر).
[۳۰] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۵، ص۷۵۷۳.
[۳۲] ایازی، محمد علی، آشنایی با تفاسیر قرآن، ص۳۹-۶۶.
[۳۳] شاهین، عبد الصبور، القراءات القرآنیة فی ضوء علم اللغة الحدیث، ص۳۱۳.
[۳۴] عبد الرحیم، عبد الجلیل، لغة القرآن الکریم، ص۱۸۴.
[۳۵] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص۱۹-۳۰.



۱. بقره/سوره۲، آیه۱۴۴.    .
۲. بقره/سوره۲، آیه۱۴۹.    .
۳. بقره/سوره۲، آیه۱۵۰.    .
۴. نساء/سوره۴، آیه۵۱.    .
۵. نساء/سوره۴، آیه۲.    .
۶. توبه/سوره۹، آیه۱۱۴.    .
۷. هود/سوره۱۱، آیه۴۴.    .
۸. یوسف/سوره۱۲، آیه۳۱.    .
۹. رعد/سوره۱۳، آیه۲۹.    .
۱۰. نحل/سوره۱۶، آیه۶۷.    .
۱۱. طه/سوره۲۰، آیه۱-۲.    .
۱۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۵.    .
۱۳. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰۴.    .
۱۴. نور/سوره۲۴، آیه۳۵.    .
۱۵. سبا/سوره۳۴، آیه۱۰.    .
۱۶. سبا/سوره۳۴، آیه۱۶.    .
۱۷. سبا/سوره۳۴، آیه۱۴.    .
۱۸. یس/سوره۳۶، آیه۱-۲.    .
۱۹. ص/سوره۳۸، آیه۱۷.    .
۲۰. حدید/سوره۵۷، آیه۲۸.    .
۲۱. مزمل/سوره۷۳، آیه۶.    .
۲۲. مزمل/سوره۷۳، آیه۱۸.    .
۲۳. مدثر/سوره۷۴، آیه۵۱.    .
۲۴. انشقاق/سوره۸۴، آیه۱۴.    .
۲۵. تین/سوره۹۵، آیه۲.    .
۲۶. کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    .
۲۷. زخرف/سوره۴۳، آیه۵۷.    .
۲۸. نور/سوره۲۴، آیه۳۵.    .
۲۹. هود/سوره۱۱، آیه۴۴.    .
۳۰. دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۵، ص۷۵۷۳.
۳۱. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۹-۱۴۲.    
۳۲. ایازی، محمد علی، آشنایی با تفاسیر قرآن، ص۳۹-۶۶.
۳۳. شاهین، عبد الصبور، القراءات القرآنیة فی ضوء علم اللغة الحدیث، ص۳۱۳.
۳۴. عبد الرحیم، عبد الجلیل، لغة القرآن الکریم، ص۱۸۴.
۳۵. قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص۱۹-۳۰.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات حبشی قرآن».    




جعبه ابزار