وَبالَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَبالَ: (لِيَذُوقَ وَبالَ أَمْرِهِ) «وَبالَ» چنان كه «
راغب» در «
مفردات» مى‌گويد: در اصل از «
وبل» و
«وابل» به معناى باران
سنگين گرفته شده و سپس به هر كار مشكل و شاق و
سنگين نيز اطلاق شده است،
و از آنجا كه مجازات و كيفر نيز داراى شدت و
سنگينى است به آن
«وبال» مى‌گويند.
و به معناى عاقبت شوم و تلخ است؛ و اين كه اصل آن
«وابل» به معناى باران
سنگين است به خاطر آن است كه باران‌هاى
سنگين، معمولًا خوفناک است، و انسان از عاقبت تلخ آن هراسان مى‌باشد، چرا كه غالباً سيل‌هاى خطرناكى به دنبال دارد.
ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با
وَبالَ:
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْتُلُواْ الصَّيْدَ وَأَنتُمْ حُرُمٌ وَمَن قَتَلَهُ مِنكُم مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاء مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ هَدْيًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَو عَدْلُ ذَلِكَ صِيَامًا لِّيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ عَفَا اللّهُ عَمَّا سَلَف وَمَنْ عَادَ فَيَنتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ وَاللّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ) (اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! در حال احرام، شكار نكنيد؛ و هر كس از شما از روى عمد آن را به
قتل برساند، بايد كفّاره‌اى معادل آن از
چهارپایان بدهد؛ كفّاره‌اى كه دو نفر عادل از شما، معادل بودن آن را تصديق كنند؛ و به صورت
قربانی به حريم
کعبه برسد؛ يا به جاى قربانى، با
اطعام مستمندان
کفاره دهد؛ يا معادل آن،
روزه بگيرد، تا كيفر كار خود را بچشد. خداوند گذشته را عفو كرده است. و هر كس تكرار كند، خدا او را مجازات مى‌كند؛ و خداوند، توانا و داراى مجازات است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: و بال
سنگينى نامطلوب هر چيزى را گويند، و به همين معنا است طعام وبيل و ماء وبيل يعنى خوراک و آبى ناگوار و
سنگين و غير قابل هضم، و نيز به اين معنا است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(كَمَثَلِ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ) (مثل اين گروه از
یهود مثل كسانى است كه كمى پيش از آنان بودند، كيفر كار خود را چشيدند و براى آنها عذابى دردناک است!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه وبال به معناى عاقبت بد است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
(أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ) (آيا خبر كسانى كه پيش از اين كافر شدند به شما نرسيده است؟! آرى آنها كيفر كار خود را چشيدند؛ و عذاب دردناكى براى آنهاست!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از وبال امر آثار سوء
کفر و
فسق آنان است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وَبالَ»، ص۶۰۵.
