وَبال (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَبال (به فتح واو) از
واژگان قرآن کریم به معنای شدّت و ثقل است.
این واژه چهار بار در
قرآن مجید ذکر شده است.
وَبال به معنای شدّت بوده و آن عبارت است از
عذاب و نتیجه زشت
معصیت، که بر
انسان سنگین و سخت است.
به مواردی از
وَبال که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اَوْ عَدْلُ ذلِکَ صِیاماً لِیَذُوقَ وَبالَ اَمْرِهِ) «یا برابر طعام مساکین
روزه بگیرد تا سزای کارش را بچشد.»
(اَلَم یَاتِکُم نَبَاُ الَّذینَ کَفَروا مِن قَبلُ فَذاقوا وَبالَ اَمرِهِم وَلَهُم عَذابٌ اَلیمٌ) (آيا خبر كسانى كه پيش از اين
کافر شدند به شما نرسيده است؟! آرى آن‌ها كيفر كار خود را چشيدند؛ و عذاب دردناكى براى آن‌ها است!)
(کَمَثَلِ الَّذینَ مِن قَبلِهِم قَریبًا ذاقوا وَبالَ اَمرِهِم وَلَهُم عَذابٌ اَلیمٌ) (مثل اين گروه از
یهود مثل كسانى است كه كمى پيش از آنان بودند، كيفر كار خود را چشيدند و براى آن‌ها عذابى دردناک است!)
(فَذاقَت وَبالَ اَمرِها وَکانَ عاقِبَةُ اَمرِها خُسرًا) (آن‌ها
کیفر كار خود را چشيدند؛ و عاقبت كارشان خسران بود.)
این کلمه چهار بار در قرآن مجید ذکر شده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وبال»، ج۷، ص۱۷۸.
