وبل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَبْل (به فتح واو و سکون باء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای شدت است. این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
وابِل (به فتح واو) به معنای باران شديد و تند،
وَبيل (به فتح واو) به معنای شديد،
وَبال (به فتح واو) به معنای عذاب و نتيجه كار زشت كه بر انسان سخت و شديد است. این واژه هفت بار در نهج البلاغه آمده است.
وَبْل (مثل عقل) به معنای شدت آمده است.
وابِل به معنای باران شديد و تند،
وَبيل به معنای شديد،
وَبال به معنای عذاب و نتيجه كار زشت كه بر انسان سخت و شديد است.
• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
تقوی فرموده:
«فَمَنْ أَخَذَ بِالتَّقْوَى عَزَبَتْ عَنْهُ اَلشَّدَائِدُ بَعْدَ دُنُوِّهَا وَ اِحْلَوْلَتْ لَهُ اَلْأُمُورُ بَعْدَ مَرَارَتِهَا... وَ وَبَلَتْ عَلَيْهِ اَلْبَرَكَةُ بَعْدَ إِرْذَاذِهَا» «هر كس تقوى پيشه كند، شدائد از او بعد از نزديك شدن دور مى‌شود، و كارها بعد از تلخ شدن شيرين مى‌گردند، و
برکت بر او بعد از ضعيف بودن به شدّت مى‌بارد.» «ارذاذ» باريدن
باران به‌طور ضعيف و دانه‌هائى مانند
غبار.
درباره
وفای به عهد به
مالک اشتر مى‌نويسد:
«وَقَدْ لَزِمَ ذلِكَ الْمُشْرِكُونَ فِيَما بَيْنَهُمْ دُونَ الْمُسْلِمِينَ لِمَا اسْتَوْبَلُوا مِنْ عَوَاقِبِ الْغَدْرِ» «
مشرکان با آنكه پائين‌تر از
مسلمانان بودند وفا به عهد را ملازم شدند زيرا كه عواقب وخيم و سخت
غدر و
فریب را دانستند.» استيبال به معنى وبيل و سخت و دشوار يافتن چيزى و كارى است.
«سَحّاً وَابِلاً» «باران پى در پى و شديد و تند.» كه در
گذشت.
«الْعَذَابِ الْوَبيلِ» «عذاب سخت.»
این ماده هفت بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وبل»، ج۲، ص۱۱۱۷.
