• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وضع نکرات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


معنا و موضوعٌ له اسمای نکره را وضع نکرات گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.


اسم نکره، لفظی است که برای دلالت بر یک فرد نامعین از جنس خودش، وضع شده است، مانند: «اسد»، «انسان» و «رجل».

در وضع نکرات اختلاف وجود دارد؛ برخی معتقدند نکره برای فرد مردد از افراد یک ماهیت، و گروهی دیگر اعتقاد دارند اسم نکره برای ماهیت کلی با قید وحدت وضع شده است.
[۱] مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج ۲، ص ۱۹۹-۱۹۸.    
[۲] خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج ۱، ص ۵۳۱.    
[۳] فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص ۲۴۱.
[۴] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج ۱، ص ۳۹۹.


۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج ۲، ص ۱۹۹-۱۹۸.    
۲. ↑ خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج ۱، ص ۵۳۱.    
۳. ↑ فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص ۲۴۱.
۴. ↑ محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج ۱، ص ۳۹۹.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۰۷، برگرفته از مقاله «وضع نکرات».    


رده‌های این صفحه : مباحث الفاظ | وضع‌ اسما
جعبه ابزار