وجل (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَجَل (به فتح واو و جیم) از
واژگان قرآن کریم به معنای
خوف و فزع است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات
قرآن به کار رفته است؛ مانند:
وَجِل (به فتح واو و کسر جیم) به معنای ترسان و خائف.
وَجَل (بر وزن فرس) به معنای فزع و خوف است.
(قالُوا لا تَوْجَلْ اِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلامٍ عَلِیمٍ) «گفتند: نترس ما به تو پسر دانائی را مژده میدهیم که متولّد خواهد شد.»
طبرسی فرموده:
وجل، فزع، خوف، یک چیزاند.
وَجِل (به فتح واو و کسر جیم) به معنای ترسان و خائف است.
(وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ اَنَّهُمْ اِلی رَبِّهِمْ راجِعُونَ) «و دلهایشان ترسان است که آنها به سوی پروردگارشان بر میگردند.»
(قالَ اِنَّا مِنْکُمْ وَجِلُونَ) «گفت ما از شما ترسانیم.»
(اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ اِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ) «اهل
ایمان آنها کسانیاند که چون
خدا یاد شود دلهای آنان احساس خوف کند.» ظاهرا این خوف مثل
خشیت در اثر تعظیم خداست.
راغب وجل را احساس خوف گفته و آن در این آیه بهتر تطبیق میشود.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وجل»، ج۷، ص۱۸۳.