• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هارون (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





هارُون (به فتح‌ هاء و ضم راء) از واژگان قرآن کریم به معنای یکی از انبیای بنی‌اسرائیل و برادر موسی (علیه‌السّلام) است.
نام مبارک‌ هارون نوزده بار در کلام اللّه مجید یاد شده است.



هارُون به معنای یکی از انبیای بنی‌اسرائیل و برادر موسی (علیه‌السّلام) است.‌
هارون لفظ غیر عربی است و به معنی کوه‌نشین یا نورانی می‌باشد چنان‌که‌ هاکس در قاموس خود گفته است.
[۴] هاکس، جیمز، قاموس مقدس.



به مواردی از هارُونَ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - هارُونَ (آیه ۲۸ سوره مریم)

(یا اُخْتَ‌ هارُونَ ما کانَ اَبُوکِ امْرَاَ سَوْءٍ)
(ای خواهر‌ هارون! نه پدرت مرد بدی بود.)
مراد از هارون برادر موسی نیست.


۲.۲ - هارُونَ (آیه ۴۵ سوره مومنون)

(ثُمَّ اَرسَلنا موسی وَ اَخاهُ‌هارونَ بِآیاتِنا وَ سُلطانٍ مُبینٍ)
(سپس موسی و برادرش‌ هارون را با آیات خود و دلیلی روشن فرستادیم.)


۲.۳ - هارُونَ (آیه ۷۰ سوره طه)

(فَاُلقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قالوا آمَنّا بِرَبِّ‌هارونَ وَ موسی)
(ساحران به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار‌ هارون و موسی ایمان آوردیم.)


۲.۴ - هارُونَ (آیه ۱۴۲ سوره اعراف)

(وَ قالَ موسی لِاَخیهِ‌ هارونَ)
(و موسی به برادرش‌ هارون گفته بود.)


۲.۵ - هارُونَ (آیه ۱۶۳ سوره نساء)

(وَ اَوْحَیْنا اِلی‌ اِبْراهِیمَ وَ اِسْماعِیلَ وَ اِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْاَسْباطِ وَ عِیسی‌ وَ اَیُّوبَ وَ یُونُسَ وَ‌ هارُونَ وَ سُلَیْمانَ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً)
(و نیز به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط -پیامبران از فرزندان یعقوب‌- و عیسی و ایوب و یونس و‌ هارون و سلیمان وحی نمودیم؛ و به داود زبور بخشیدیم.)

۲.۶ - هارُونَ (آیه ۵۳ سوره مریم)

(وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا اَخاهُ‌ هارُونَ نَبِیًّا)
(و ما از رحمت خود، برادرش‌ هارون را- که پیامبر بود- به او بخشیدیم.)


۲.۷ - هارُونَ (آیه ۴۸ سوره انبیاء)

(وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسی‌ وَ‌ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِیاءً وَ ذِکْراً لِلْمُتَّقِینَ‌)
(ما به موسی و‌ هارون، وسیله جدا کردن حق از باطل و نور و آن‌چه مایه یادآوری برای پرهیزگاران است، دادیم.)


۲.۸ - هارُونَ (آیه ۳۰ سوره طه)

(هارُونَ اَخِی)
(برادرم‌ هارون را.)


۲.۹ - هارُونَ (آیه ۳۵ سوره فرقان)

(وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَی الْکِتابَ وَ جَعَلْنا مَعَهُ اَخاهُ‌ هارُونَ وَزِیراً)
(و ما به موسی کتاب آسمانی دادیم و برادرش‌ هارون را یاورِ او قرار دادیم.)

۲.۱۰ - هارُونَ (آیه ۸۴ سوره انعام)

(وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَيْنَا وَ نُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَ مِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَ سُلَيْمَانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَمُوسَى وَ هَارُونَ وَ كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ)
(و اسحاق و يعقوب را به او (ابراهيم‌) بخشيديم و همه را هدايت كرديم و نوح را نيز پيش از آن (ها هدايت نموديم و از فرزندان او، داود و سليمان و ايوب و يوسف و موسى وهارون را هدايت كرديم)؛ اين گونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.)


۲.۱۱ - هارُونَ (آیه ۱۲۰ سوره صافات)

(سَلامٌ عَلی‌ مُوسی‌ وَ‌ هارُونَ)
(سلام بر موسی و‌ هارون!)



در این‌جا چند نکته تفسیری بیان می‌گردد:

۳.۱ - نکته اول

هارون (علیه‌السّلام) پیغمبر و مورد وحی خداوند بوده است‌:
(وَ اَوْحَیْنا اِلی‌ اِبْراهِیمَ وَ اِسْماعِیلَ وَ اِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْاَسْباطِ وَ عِیسی‌ وَ اَیُّوبَ وَ یُونُسَ وَ‌ هارُونَ وَ سُلَیْمانَ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً)
(و نیز به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط -پیامبران از فرزندان یعقوب‌- و عیسی و ایوب و یونس و‌ هارون و سلیمان وحی نمودیم؛ و به داود زبور بخشیدیم.)
ایضا آیه‌ (ثُمَّ اَرْسَلْنا مُوسی‌ وَ اَخاهُ‌ هارُونَ بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِینٍ‌)
(سپس موسی و برادرش‌ هارون را با آیات خود و دلیلی روشن فرستادیم.)
و نیز (وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا اَخاهُ‌ هارُونَ نَبِیًّا)
(و ما از رحمت خود، برادرش‌ هارون را- که پیامبر بود- به او بخشیدیم.)
و از آیه زیر روشن می‌شود که شریعت مال هر دو بوده‌ (وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسی‌ وَ‌ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِیاءً وَ ذِکْراً لِلْمُتَّقِینَ‌)
(ما به موسی و‌ هارون، وسیله جدا کردن حق از باطل و نور، و آنچه مایه یادآوری برای پرهیزگاران است، دادیم.)
ایضا (وَ آتَیْناهُمَا الْکِتابَ الْمُسْتَبِینَ‌)
(ما به آن دو، کتاب روشنی بخشی دادیم.)

۳.۲ - نکته دوم

ظاهر آن است‌ هارون (علیه‌السّلام) که در عین نبوّت، وزیر و معین موسی (علیه‌السّلام) بوده و از روایتی که نقل خواهد شد معلوم می‌شود موسی وحی را باو ابلاغ می‌کرده است امّا ظاهر آیات گذشته وحی معمولی است. موسی (علیه‌السّلام) او را به عنوان وزیر از خدا می‌خواهد:
(وَ اجْعَلْ لِی وَزِیراً مِنْ اَهْلِی)
(و وزیری از خاندانم برای من قرار ده.)
(هارُونَ اَخِی)
(برادرم‌ هارون را.)
(اشْدُدْ بِهِ اَزْرِی)
(با او پشتم را محکم کن.)
(وَ اَشْرِکْهُ فِی اَمْرِی‌)
(و او را در کارم شریک ساز.)
جمله‌ (وَ اَشْرِکْهُ فِی اَمْرِی‌) با جواب آن‌ (قالَ قَدْ اُوتِیتَ سُؤْلَکَ یا مُوسی‌)
(فرمود: «ای موسی! خواسته‌ات به تو داده شد.) مفید آنست که شریک نبوت بوده هکذا آیه‌:
(وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَی الْکِتابَ وَ جَعَلْنا مَعَهُ اَخاهُ‌ هارُونَ وَزِیراً)
(و ما به موسی کتاب آسمانی دادیم؛ و برادرش‌ هارون را یاورِ او قرار دادیم.) که اعطاء کتاب به موسی‌ نسبت داده شده است.


۳.۳ - نکته سوم

آن جناب مورد تمجید خدای متعال است که فرماید: (سَلامٌ عَلی‌ مُوسی‌ وَ‌ هارُونَ)
(سلام بر موسی و‌ هارون! )
و ایضا در باره او و برادرش آمده: که خدا به هر دو برادر منّت گذاشت و یاری‌شان فرمود، و از نیکو کاران و از بندگان مؤمن‌اند.
و او از (الَّذِینَ اَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ‌) است
(کسانی که خداوند مشمول نعمت‌شان قرار داده بود)
و در سوره انعام از آیه ۸۴ انعام تا آیه ۸۹ انعام در جمله پیامبرانی ذکر شده که آنها محسنان، صالحان، برگزیدگان، هدایت شدگان و صاحبان کتاب و حکم و نبوّت‌اند.
(وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَيْنَا وَ نُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَ مِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَ سُلَيْمَانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسَى وَ هَارُونَ وَ كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ)
و نیز آن بزرگوار به هنگام عزیمت موسی به میقات جانشین آن حضرت در بنی اسرائیل بود.
چنان‌که فرموده: (وَ قالَ مُوسی‌ لِاَخِیهِ‌ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ اَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ‌)
(و موسی به برادرش‌ هارون گفته بود: «در میان قومم جانشین من باش. و امور آنها را اصلاح کن. و از روش مفسدان، پیروی منما.» )

۳.۴ - نکته چهارم

هارون با موسی برادر پدر و مادری بودند و این‌که در سوره اعراف آیه ۱۵۰ و طه آیه ۹۴، هارون به موسی‌ (یَا بْنَ اُمَی) پسر مادرم می‌گوید، گفته‌اند به جهت تحریک عاطفه موسی بوده است. در تفسیر صافی از کافی از امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) نقل کرده که‌هارون با موسی برادر پدر و مادری بودند.
در مجمع و جوامع الجامع از حسن مفسّر نقل کرده: واللّه برادر پدر و مادری بودند ولی‌هارون پسر مادرم گفت که آن در تحریک عاطفه ابلغ است.
بیضاوی نیز به پدر و مادری بودن آن‌ها تصریح کرده است.

۳.۵ - نکته پنجم

در تفسیر المیزان سوره قصص از تفسیر قمی نقل کرده: راوی گوید به امام باقر (علیه‌السّلام) گفتم: موسی چقدر از مادرش جدا بود که خدا او را به مادرش برگردانید؟ فرمود: سه روز. گفتم:‌هارون برادر پدر و مادری موسی بود؟ فرمود: آری. نمی‌شنوی که خدا فرماید: یَا بْنَ اُمَّ لا تَاْخُذْ بِلِحْیَتِی وَ لا بِرَاْسِی‌؟ گفتم: سنّ کدام یک بیشتر بود؟ فرمود:‌هارون. گفتم: وحی به هر دو نازل می‌شد؟ فرمود: وحی به موسی نازل می‌شد و او به‌هارون می‌رساند. گفتم: بفرماید آیا احکام و حکومت و امر و نهی مال هر دو بود؟ فرمود: موسی با پروردگارش مناجات می‌کرد و علم را می‌نوشت و میان بنی اسرائیل قضاوت می‌کرد و چون برای مناجات می‌رفت‌هارون جانشین او بود. گفتم: کدام یک زودتر از دنیا رفت؟ فرمود:‌هارون پیش از موسی وفات کرد هر دو در بیابان « تیه» از دنیا رفتند. گفتم: موسی فرزندی داشت؟ فرمود: نه فرزند و نسل از‌هارون بود. المیزان گوید: آخر روایت با روایات دیگر که دلالت بر فرزند داشتن موسی می‌کنند مخالف است. تورات فعلی نیز حکایت از اولاد موسی دارد.
نگارنده گوید: استدلال امام (علیه‌السّلام) از آیه بر پدر و مادری بودن آندو وجهش معلوم نشد و اللّه اعلم. مختصر این روایت را در صافی ذیل آیه‌ (یَا بْنَ اُمَ‌) نقل کرده است. ساختن گوساله را که سامری ساخته بود به‌هارون (علیه‌السّلام) نسبت داده هاکس در قاموس خود آن را تصدیق کرده و ضمن تعریف از‌هارون آن جناب را به ضعف و سستی نسبت داده است.
[۱۴۷] هاکس، جیمز، قاموس مقدس.
این از تورات محرّف و نویسنده قاموس آن بعید نیست‌.
(سَلامٌ عَلی‌ مُوسی‌ وَ‌ هارُونَ)
(سلام بر موسی و‌ هارون! )
(وَ سَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلِینَ‌)
(و سلام بر پیامبران! )
(یا اُخْتَ‌ هارُونَ ما کانَ اَبُوکِ امْرَاَ سَوْءٍ وَ ما کانَتْ اُمُّکِ بَغِیًّا)
(ای خواهر‌هارون! نه پدرت مرد بدی بود، )
این آیه خطاب قوم است به مریم آن‌گاه که عیسی را پیش مردم آورد یعنی: ‌ای خواهر‌هارون پدرت بد کار و مادرت زناکار نبود پس این بچه را از کجا آوردی و مرتکب چنان کار شدی؟! در مجمع فرموده: به قولی‌هارون مرد صالحی بود که صالحان را باو نسبت می‌دادند (پس مراد از اخت انتساب است) به قولی‌هارون‌ برادر پدری مریم بود. به قولی مراد نسبت به‌هارون برادر موسی است و به قولی‌هارون مرد بد کاری بود که بدان را باو نسبت می‌دادند.


نام مبارک‌ هارون نوزده بار در قرآن مجید یاد شده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۵۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۴۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۲۸.    
۴. هاکس، جیمز، قاموس مقدس.
۵. مریم/سوره۱۹، آیه۲۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۶۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۹۱.    
۱۱. مومنون/سوره۲۳، آیه۴۵.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۵.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۵.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۴.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۵۳.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۷۲.    
۱۷. طه/سوره۲۰، آیه۷۰.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۶.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۵۰.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۷۹.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۴۷.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۴.    
۲۳. اعراف/سوره۷، آیه۱۴۲.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶۷.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۰۳.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۳۶.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۴۲.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۲۹.    
۲۹. نساء/سوره۴، آیه۱۶۳.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۴.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۲۸.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۴۰.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۴۹.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۱۶.    
۳۵. مریم/سوره۱۹، آیه۵۳.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۹.    
۳۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۸۳.    
۳۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۶۳.    
۳۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۷۸.    
۴۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۸۰۰.    
۴۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۴۸.    
۴۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۶.    
۴۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۱۷.    
۴۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۹۵.    
۴۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۳۱.    
۴۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۸۱.    
۴۷. طه/سوره۲۰، آیه۳۰.    
۴۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۴۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۰۳.    
۵۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۴۶.    
۵۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۲.    
۵۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۶.    
۵۳. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۵.    
۵۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۳.    
۵۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۹۸.    
۵۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۱۶.    
۵۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۰۴.    
۵۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۶۶.    
۵۹. انعام/سوره۶، آیه۸۴.    
۶۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۳۸.    
۶۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۳۳۶.    
۶۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۲۴۱.    
۶۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۱۷۰.    
۶۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۱۰.    
۶۵. صافات/سوره۳۷، آیه۱۲۰.    
۶۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۰.    
۶۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۴۰.    
۶۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۵۷.    
۶۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۳۸.    
۷۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۱۲.    
۷۱. نساء/سوره۴، آیه۱۶۳.    
۷۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۴.    
۷۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۲۸.    
۷۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۴۰.    
۷۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۴۹.    
۷۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۱۶.    
۷۷. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۴۵.    
۷۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۵.    
۷۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۵.    
۸۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۴.    
۸۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۵۳.    
۸۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۷۲.    
۸۳. مریم/سوره۱۹، آیه۵۳.    
۸۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۹.    
۸۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۸۳.    
۸۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۶۳.    
۸۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۷۸.    
۸۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۸۰۰.    
۸۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۴۸.    
۹۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۶.    
۹۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۱۷.    
۹۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۹۵.    
۹۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۳۱.    
۹۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۸۱.    
۹۵. صافات/سوره۳۷، آیه۱۱۷.    
۹۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۰.    
۹۷. طه/سوره۲۰، آیه۲۹.    
۹۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۹۹. طه/سوره۲۰، آیه۳۰.    
۱۰۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۱۰۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۹۸.    
۱۰۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۱۶.    
۱۰۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۰۴.    
۱۰۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۶۶.    
۱۰۵. طه/سوره۲۰، آیه۳۱.    
۱۰۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۱۰۷. طه/سوره۲۰، آیه۳۲.    
۱۰۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۱۰۹. طه/سوره۲۰، آیه۳۶.    
۱۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۱۱۱. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۵.    
۱۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۳.    
۱۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۹۸.    
۱۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۱۶.    
۱۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۰۴.    
۱۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۶۶.    
۱۱۷. صافات/سوره۳۷، آیه۱۲۰.    
۱۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۰.    
۱۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۴۰.    
۱۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۵۷.    
۱۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۳۸.    
۱۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۱۲.    
۱۲۳. صافات/سوره۳۷، آیه۱۱۴- ۱۲۲.    
۱۲۴. مریم/سوره۱۹، آیه۵۸.    
۱۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۹.    
۱۲۶. انعام/سوره۶، آیه۸۴- ۸۹.    
۱۲۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۳۳۶.    
۱۲۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۲۴۱.    
۱۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۱۷۰.    
۱۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۱۰.    
۱۳۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۴۲.    
۱۳۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶۷.    
۱۳۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۰۳.    
۱۳۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۳۶.    
۱۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۴۲.    
۱۳۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۲۹.    
۱۳۷. اعراف/سوره۷، آیه۱۵۰.    
۱۳۸. طه/سوره۲۰، آیه۹۴.    
۱۳۹. فیض کاشانی، ملا محسن، تفسیر صافی، ج۲، ص۲۴۰.    
۱۴۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۳۶۴.    
۱۴۱. طبرسی، فضل بن حسن، جوامع الجامع، ج۱، ص۷۰۶.    
۱۴۲. بیضاوی، ناصرالدین، انوار التنزیل واسرار التاویل، ج۳، ص۳۵.    
۱۴۳. اعراف/سوره۷، آیه۱۵۰.    
۱۴۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۹.    
۱۴۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۵.    
۱۴۶. اعراف/سوره۷، آیه۱۵۰.    
۱۴۷. هاکس، جیمز، قاموس مقدس.
۱۴۸. صافات/سوره۳۷، آیه۱۲۰.    
۱۴۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۰.    
۱۵۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۴۰.    
۱۵۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۵۷.    
۱۵۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۳۸.    
۱۵۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۱۲.    
۱۵۴. صافات/سوره۳۷، آیه۱۸۱.    
۱۵۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۲.    
۱۵۶. مریم/سوره۱۹، آیه۲۸.    
۱۵۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۷.    
۱۵۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۸.    
۱۵۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۵.    
۱۶۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۶۲.    
۱۶۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۹۱.    
۱۶۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۱۹.    
۱۶۳. مریم/سوره۱۹، آیه۲۸.    
۱۶۴. مومنون/سوره۲۳، آیه۴۵.    
۱۶۵. طه/سوره۲۰، آیه۷۰.    
۱۶۶. اعراف/سوره۷، آیه۱۴۲.    
۱۶۷. نساء/سوره۴، آیه۱۶۳.    
۱۶۸. مریم/سوره۱۹، آیه۵۳.    
۱۶۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۴۸.    
۱۷۰. طه/سوره۲۰، آیه۳۰.    
۱۷۱. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۵.    
۱۷۲. انعام/سوره۶، آیه۸۴.    
۱۷۳. صافات/سوره۳۷، آیه۱۲۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هارون»، ج۷، ص۱۵۱.    






جعبه ابزار