ماء (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ماء (به فتح میم) از
واژگان نهج‌البلاغه، به معنای آب است.
اصل آن «موه» است به
دلیل آن‌كه جمعش امواه و مياه آيد.
موارد زيادى از آن به طور حقيقى يا كنايه‌اى در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
ماء به معنای آب است.
برخی از مواردی که در نهج البلاغه به کار رفته است، به شرح ذیل می باشد:
امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در
حکمت ۳۴۶ «نهج‌البلاغه» می‌فرمایند:
«مَاءُ وَجْهِكَ جَامِدٌ يُقْطِرُهُ السُّؤَالُ، فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تُقْطِرُهُ.» «آبرويت نريخته است، سوال از ديگران آن را مى‌ريزد ببين نزد چه كسى آبرويت را مى‌ريزى.»
«اماهه»: به معنای رسيدن به آب است. می گویند:«اماه اماهة: بلغ الماء»
در ملامت يارانش فرموده است گويند: بعد از
قتل طلحه و زبير چنين گفت:
«ما زِلتُ أَنْتَظِرُ بِكُمْ عَواقِبَ الغَدْرِ، وَ أَتَوَسَّمُكُمْ بِحِلْيَةِ الـمُغْتَرّينَ، سَتَرَني عَنْكُمْ جِلْبابُ الدّينِ، وَ بَصَّرَنيكُمْ صِدْقُ النِّيَّةِ، أَقَمْتُ لَكُمْ عَلَى سَنَنِ الحَقِّ في جَوادِّ الـمَضَلَّةِ، حيْثُ تَلْتَقونَ وَ لا دَليلَ، وَ تَحْتَفِرونَ وَ لا تُميهونَ.» «پيوسته عواقب
غدر را براى شما
انتظار مى‌كشيدم، پرده
دین در اين كار ساتر بود، براى
هدایت شما در راه‌هاى
حق ايستادم در جاده‌هاى گمراهى، در مكانى كه به هم مى‌رسيديد ولى فائده‌اى نداشت چون بى‌دليل و بى‌راهنما بوديد، چاه مى‌كنديد ولى به
آب نمى‌رسيديد.»
کلمه ماء در مواردی زیاد در «نهج‌البلاغه» استفاده شده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ماء»، ج۲، ص۱۰۰۱.
