• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فُوه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: فُوه (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: فاه (مفردات‌قرآن)، فٰاهُ (لغات‌قرآن)، دهان.


فُوه (به ضم فاء) و فَم (به فتح فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای دهان است.
این واژه و مشقاتش چندین بار در «نهج البلاغه» آمده است.


فَم
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۳۴.    
[۲] النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
به معنای دهان است.
اصل آن فُوه
[۳] النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
و جمع آن أَفْوَاه
[۴] النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
است.

به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۲۲۳

امام علی (علیه‌السلام) در رابطه با زهد خويش فرموده اند: «وَ إِنَّ دُنْیاکُمْ عِنْدی لَأَهْوَنُ مِنْ وَرَقَة في فَمِ جَرادَة تَقْضَمُها»
[۵] سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۵۶، خطبه۲۲۳.    
[۶] عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۲، ص۲۴۵، خطبه۲۱۹.    
[۷] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه۲۲۴.    
«دنیای شما نزد من بى‌ارزشتر است از برگى در دهان‌ ملخى است كه آنرا مى‌جود.»
[۸] شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۳، خطبه۲۲۴.    
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۵.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۰] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۶۰.    
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۴۲۰.    
[۱۲] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۹۷.    
[۱۳] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج، ص.    
)

۲.۲ - حکمت ۳۷

حضرت (علیه‌السلام) در توضیح تفاوت بین شخص احمق و عاقل میفرماید: «قَلبُ الاَْحْمَقِ في فيهِ، وَلِسانُ الْعاقِلِ في قَلْبِهِ.»
[۱۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۵۶، حکمت۳۷.    
[۱۵] عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۱۶۱، حکمت۴۱.    
[۱۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۷۶، حکمت۴۱.    
«قلب احمق در دهان اوست، و زبان عاقل در قلب او»
[۱۷] شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۳، حکمت۴۱.    
[۱۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۷.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۶.    
[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۵۷۷.    
[۲۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۷۷.    
[۲۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۱۵۹.    
)

۲.۳ - نامه ۴۷

امیرالمومنین (علیه‌السلام) در نامه ای در ذیل توصیه هایی، در مورد یتیمان این چنین توصیه میکنند: «فَلَا تُغِبّوا أَفوَاهَهُم»
[۲۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۶۸۸، نامه۴۷.    
[۲۴] عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۸۶، نامه۴۷.    
[۲۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۲۱، نامه۴۷.    
«آنها را يك دهان سير و يك دهان گرسنه به صورت نوبتى نگاه نداريد»
[۲۶] شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۹، نامه۴۷.    
[۲۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۰۱.    
كه در «غبب»
[۲۸] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۲.    
گذشت. (شرح‌های نامه:
[۲۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۰۴.    
[۳۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۰، ص۲۷۰.    
[۳۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۳۰.    
[۳۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۷.    
)

از این ماده چندین مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
[۳۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۴۱، خطبه۲۲۰.    
[۳۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۶۸، خطبه۲۳۱.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۳۴.    
۲. ↑ النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
۳. ↑ النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
۴. ↑ النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
۵. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۵۶، خطبه۲۲۳.    
۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۲، ص۲۴۵، خطبه۲۱۹.    
۷. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه۲۲۴.    
۸. ↑ شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۳، خطبه۲۲۴.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۵.    
۱۰. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۶۰.    
۱۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۴۲۰.    
۱۲. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۹۷.    
۱۳. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج، ص.    
۱۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۵۶، حکمت۳۷.    
۱۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۱۶۱، حکمت۴۱.    
۱۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۷۶، حکمت۴۱.    
۱۷. ↑ شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۳، حکمت۴۱.    
۱۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۷.    
۱۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۶.    
۲۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۵۷۷.    
۲۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۷۷.    
۲۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۱۵۹.    
۲۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۶۸۸، نامه۴۷.    
۲۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۸۶، نامه۴۷.    
۲۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۲۱، نامه۴۷.    
۲۶. ↑ شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۹، نامه۴۷.    
۲۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۰۱.    
۲۸. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۲.    
۲۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۰۴.    
۳۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۰، ص۲۷۰.    
۳۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۳۰.    
۳۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۷.    
۳۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۴۱، خطبه۲۲۰.    
۳۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۶۸، خطبه۲۳۱.    


• بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فوه »، ج۲، ص۸۳۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 37 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 223 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 47 نهج البلاغه
جعبه ابزار