• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَمّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صَمّ (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: صَمّ (مفردات‌قرآن)، صُمّ (لغات‌قرآن).


صَمّ (به فتح صاد و تشدید میم) از واژگان نهج البلاغه به معنای مسدود کردن و بستن است.
صَمَم (به فتح صاد و میم اول) فقدان حس شنوایی (بسته شدن شنوایى) است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌ کار رفته است، مانند:
• تَصامُم (یه فتح تاء و ضم میم اول) به معنای خود را كر نشان دادن است؛
• صُمّ (به ضم صاد و میم مشدد) جمع اَصَمّ (به فتح همزه و صاد و میم مشدد) است.
هشت مورد از اين ماده در «نهج البلاغه» آمده است.


صَمّ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۴.    
[۲] جمعی از مولفین، المعجم الوسیط، ج۱، ص۵۲۴.    
به معنای مسدود کردن و بستن آمده است.
«صَمَ القارورةَ: سَدَّها»
[۳] حیدری، محمد، معجم الافعال المتداوله، ج۱، ص۴۲۹.    

صَمَم به معنای فقدان حسن شنوایی (بسته شدن شنوایى) است.
[۴] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۲.    

معانى ديگر به مناسبت معناى اوّلى است.
تَصامُم به معنای کر نشان دادن خود آمده است.
«تَصامّ فِلان عَنِ الحَديث: اَرى مِن نَفْسِه اَنه اَصَمّ و لَيسَ بِه»
[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشواردد، ج۳، ص۲۳۵.    

صُمّ جمع اَصَمّ است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - صَمَّتْ - خطبه ۲۲۰ (وصف مردگان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف مردگان فرموده است:
«عَميَتْ أخْبارُهُمْ وَ صَمَّتْ ديارُهُمْ وَ لكِنَّهُمْ سُقوا كأْساً بَدَّلَتْهُمْ بِالنُّطْقِ خَرَساً وَ بِالسَّمْعِ صَمَماً.»
[۶] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳۸، خطبه ۲۲۰.    
[۷] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۳۲-۲۳۳، خطبه ۱۱۸.    
[۸] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۳۹، خطبه ۲۲۱.    

یعنی «خبرهایشان کور و نادیدنی شد، دیارشان «کر» کردید صدایی از ساکنانش شنیده نمی‌شود، آن‌ها کاسه‌ای سرکشیدند که نطق‌شان را به «لالی» و شنوایی‌شان را به «کری» مبدّل کرد.»
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۱، خطبه ۲۲۱.    
[۱۰] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۰۹.    

(شرح‌های خطبه:
[۱۱] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۵.    
[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۳۲۲.    
[۱۳] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۱۹.    
[۱۴] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۵۰.    
)


۲.۲ - فَتَصامَّ - خطبه ۲۲۰ (آدم محتضر)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره آدم محتضر فرموده:
«فَكَمْ مِنْ مُهِمّ مِنْ جَوابِهِ عَرَفَهُ فَعَیَّ عَنْ رَدِّهِ وَ دُعاء مؤْلِم لِقَلْبِهِ سَمِعَهُ فَتَصامَّ عنْهُ.»
[۱۵] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۴-۵۴۵، خطبه ۲۲۰.    
[۱۶] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۳۷، خطبه ۲۱۶.    
[۱۷] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۱، خطبه ۲۲۱.    

«اى بسا جوابی كه دانست ولى از دادن آن عاجز شد و اى بسا كلام درد‌آوری‌ که شنيد ولى خود را به كرى زد.»
[۱۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ج۱، ص۵۳۵، خطبه ۲۲۱.    
[۱۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۱.    

(شرح‌های خطبه:
[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۳۳۸-۳۳۹.    
[۲۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۴۱-۲۴۲.    
[۲۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۵۲.    
)


۲.۳ - صُمٍّ - خطبه ۲۶ (ذم یاران)

امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«وَ حَيّات صُمٍّ.»
[۲۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص، خطبه ۲۶.    
[۲۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۳۲، خطبه ۲۶.    
[۲۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۶۸، خطبه ۲۶.    

يعنى «مارهاى كر، كه راندن و صدا را نمى‌شنوند و خطرناكند.»
[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۳، خطبه ۲۶.    
[۲۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۰.    

(شرح‌های خطبه:
[۲۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۳.    
[۲۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۱۰۸.    
[۳۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۶۴.    
[۳۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۹.    
)


۲.۴ - الصُّمَّ - خطبه ۲۹ (ذم یاران)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در ذم یارانش فرموده است:
«كَلامُكُم يوهی الصُّمَّ الصِّلابَ.»
[۳۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۴، خطبه ۲۹.    
[۳۳] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۶۹، خطبه ۲۹.    
[۳۴] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۷۲، خطبه ۲۹.    

(سخنان داغ شما سنگ‌هاى سخت را در هم مى‌شكند.)
[۳۵] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱، خطبه ۲۹.    
[۳۶] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۶.    

(شرح‌های خطبه:
[۳۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۸.    
[۳۸] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۲۰۶.    
[۳۹] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۳.    
[۴۰] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۱.    
)
منظور سنگ‌هاى سخت است.
(ببینید: صلب (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه))



۲.۵ - الصُّمُّ - خطبه ۱۹۵ (موعظه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در مقام پند و اندرز فرموده:
«وَ الصُّمُّ الرَّواسِخُ.»
[۴۱] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۹۱، خطبه ۱۹۵.    
[۴۲] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۹۵، خطبه ۱۹۰.    
[۴۳] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۰، خطبه ۱۹۵.    

(سنگ‌هاى محكم به هم مى‌خورند.)
[۴۴] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۱، خطبه ۱۹۵.    
[۴۵] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۴.    

(شرح‌های خطبه:
[۴۶] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۰-۷۹۱.    
[۴۷] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۴۱-۶۴۲.    
[۴۸] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۱۹۸.    
[۴۹] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۷۱.    
)


۲.۶ - صُمٌّ - خطبه ۹۶ (ذم یاران)

امیرالمومنین (علیه‌السلام) در خطبه ۹۶ می‌فرماید:
«صُمٌّ ذَوو أَسْماع.»
[۵۰] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۱۸، خطبه ۹۶.    
[۵۱] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۸۹، خطبه ۹۵.    
[۵۲] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۲، خطبه ۹۷.    

(گوش داريد امّا كريد.)
[۵۳] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۷، خطبه ۹۷.    
[۵۴] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۷.    

(شرح‌های خطبه:
[۵۵] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۵۴.    
[۵۶] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۳۰۶.    
[۵۷] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۲۸-۱۲۹.    
[۵۸] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۱.    
)


۲.۷ - صُمٍّ - خطبه ۱۰۷ (مردم قبل از بعثت)

آن حضرت فرمود:
«وَ آذان صُمٍّ.»
[۵۹] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۱، خطبه ۱۰۷.    
[۶۰] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۸۹، خطبه ۱۰۶.    
[۶۱] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه ۱۰۸.    

(گوش‌هاى كر.)
[۶۲] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۹، خطبه ۱۰۸.    
[۶۳] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۳.    

(شرح‌های خطبه:
[۶۴] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۵.    
[۶۵] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۵۲۱.    
[۶۶] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۸۴.    
[۶۷] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۸۳.    
)


این ماده هشت بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۶۸] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳۸، خطبه ۲۲۰.    
[۶۹] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۵، خطبه ۲۲۰.    
[۷۰] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵، خطبه ۲۶.    
[۷۱] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۴، خطبه ۲۹.    
[۷۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۹۱، خطبه ۱۹۵.    
[۷۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۱۸، خطبه ۹۶.    
[۷۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۱، خطبه ۱۰۷.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۴.    
۲. ↑ جمعی از مولفین، المعجم الوسیط، ج۱، ص۵۲۴.    
۳. ↑ حیدری، محمد، معجم الافعال المتداوله، ج۱، ص۴۲۹.    
۴. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۲.    
۵. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشواردد، ج۳، ص۲۳۵.    
۶. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳۸، خطبه ۲۲۰.    
۷. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۳۲-۲۳۳، خطبه ۱۱۸.    
۸. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۳۹، خطبه ۲۲۱.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۱، خطبه ۲۲۱.    
۱۰. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۰۹.    
۱۱. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۵.    
۱۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۳۲۲.    
۱۳. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۱۹.    
۱۴. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۵۰.    
۱۵. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۴-۵۴۵، خطبه ۲۲۰.    
۱۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۳۷، خطبه ۲۱۶.    
۱۷. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۱، خطبه ۲۲۱.    
۱۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ج۱، ص۵۳۵، خطبه ۲۲۱.    
۱۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۱.    
۲۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۳۳۸-۳۳۹.    
۲۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۴۱-۲۴۲.    
۲۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۵۲.    
۲۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص، خطبه ۲۶.    
۲۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۳۲، خطبه ۲۶.    
۲۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۶۸، خطبه ۲۶.    
۲۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۳، خطبه ۲۶.    
۲۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۰.    
۲۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۳.    
۲۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۱۰۸.    
۳۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۶۴.    
۳۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۹.    
۳۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۴، خطبه ۲۹.    
۳۳. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۶۹، خطبه ۲۹.    
۳۴. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۷۲، خطبه ۲۹.    
۳۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱، خطبه ۲۹.    
۳۶. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۶.    
۳۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۸.    
۳۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۲۰۶.    
۳۹. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۳.    
۴۰. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۱.    
۴۱. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۹۱، خطبه ۱۹۵.    
۴۲. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۹۵، خطبه ۱۹۰.    
۴۳. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۰، خطبه ۱۹۵.    
۴۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۱، خطبه ۱۹۵.    
۴۵. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۴.    
۴۶. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۰-۷۹۱.    
۴۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۴۱-۶۴۲.    
۴۸. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۱۹۸.    
۴۹. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۷۱.    
۵۰. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۱۸، خطبه ۹۶.    
۵۱. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۸۹، خطبه ۹۵.    
۵۲. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۲، خطبه ۹۷.    
۵۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۷، خطبه ۹۷.    
۵۴. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۷.    
۵۵. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۵۴.    
۵۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۳۰۶.    
۵۷. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۲۸-۱۲۹.    
۵۸. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۱.    
۵۹. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۱، خطبه ۱۰۷.    
۶۰. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۸۹، خطبه ۱۰۶.    
۶۱. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه ۱۰۸.    
۶۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۹، خطبه ۱۰۸.    
۶۳. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۳.    
۶۴. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۵.    
۶۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۵۲۱.    
۶۶. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۸۴.    
۶۷. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۸۳.    
۶۸. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳۸، خطبه ۲۲۰.    
۶۹. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۵، خطبه ۲۲۰.    
۷۰. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵، خطبه ۲۶.    
۷۱. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۴، خطبه ۲۹.    
۷۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۹۱، خطبه ۱۹۵.    
۷۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۱۸، خطبه ۹۶.    
۷۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۱، خطبه ۱۰۷.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صم»، ج۲، ص۶۴۷-۶۴۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 107 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 195 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 220 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 26 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 29 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 96 نهج البلاغه
جعبه ابزار