• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سُدیٰ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سُدیٰ (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: سُدی (لغات‌قرآن)، سَدْو (مفردات‌نهج‌البلاغه)، سدی (مقالات مرتبط).


سُدیٰ (به ضم سین) از واژگان قرآن کریم به معنای مهمل است. این واژه تنها یکبار در آیه ۳۶ سوره قیامت
[۱] قیامة/سوره۷۵، آیه۳۶.    
آمده است.


سُدیٰ به معنای مهمل است.
[۲] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۴۸.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۱۵.    
چنانكه در مجمع آمده‌ است.
[۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۶۰۶.    


(أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ‌ سُدىً‌)
[۵] قیامة/سوره۷۵، آیه۳۶.    
«آيا انسان گمان می‌كند كه مهمل و بدون تكليف و بدون ثواب و عقاب گذاشته می‌شود.»
در نهج البلاغه حکمت ۳۵۹ فرموده‌ : «فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ. وَ لَا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُوَ.»
[۶] نهج البلاغه، تحقیق الحسون، حکمت۳۵۹، ص۸۶۸.    
(هيچ كس بيهوده و عبث آفريده نشده كه به لهو و بازى پردازد و سر خود رها نگرديده تا به كارهاى لغو و بى ارزش مشغول شود.)
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه روان فارسی، ص۸۲۹.    


اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده است.

۱. ↑ قیامة/سوره۷۵، آیه۳۶.    
۲. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۴۸.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۱۵.    
۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۶۰۶.    
۵. ↑ قیامة/سوره۷۵، آیه۳۶.    
۶. ↑ نهج البلاغه، تحقیق الحسون، حکمت۳۵۹، ص۸۶۸.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه روان فارسی، ص۸۲۹.    


قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سدی»، ج۳، ص۲۴۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قیامت
جعبه ابزار