زُمَر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زُمَر (به ضم زاء و فتح میم) از واژگان
قرآن کریم و جمع
زُمْرَه به معنى دسته، جماعت و فوج است.
اين كلمه فقط دو بار در
قرآن مجید آمده است. آن نام
سوره سی و نهم قرآن است.
زُمَر (بر وزن صرد) جمع
زُمْرَه است به معنى دسته، جماعت و فوج است.
راغب دسته كوچک گفته است.
به موردی از
زُمَر که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ سِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا) (كسانى كه
کافر شدند گروه گروه به سوى جهنم رانده مى‌شوند.)
(وَ سِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً.) (و كسانى كه
تقوای الهی پيشه كردند گروه گروه به سوى
بهشت برده مى‌شوند.)
زمر معانى ديگرى نيز دارد كه در قرآن نيامده است در
صحاح آمده
«الزُّمْرَةُ الْجَمَاعَةُ مِنَ النَّاسِ وَ الزُّمَرُ الْجَمَاعَاتُ.» اين كلمه فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «زمر»، ج۳، ص۱۷۹.
