ریع (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ریع (به کسر راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای مكان مرتفع است كه از دور ديده می‌شود.
اين كلمه در
قرآن کریم فقط يک‌بار به کار رفته است.
ريع به معنای مكان مرتفع است كه از دور ديده می‌شود.
به موردی از
ریع که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(أَ تَبْنُونَ بِكُلِ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ) (آيا شما بر هر مكان مرتفعى نشانه‌اى از روى هوا و هوس مى‌سازيد؟!)
در
اقرب گويد:
ريع به معنى صومعه، برج كبوتر و تپّه بلند است و از همين معنى است قول
قرآن «
أَ تَبْنُونَ بِكُلِ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ»
اين كلمه در
قرآن فقط يک‌بار به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ریع»، ج۳، ص۱۵۳.
