• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رُشْد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رُشْد (به ضم راء و سکون شین) و رَشَد: (به فتح راء و شین) از واژگان قرآن کریم به معنای هدایت، نجات، صلاح و كمال است.
مشتقات رشد که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
رَشاد (به فتح راء) به معنى رشد یعنی طریق صواب است.
راشِد (به کسر شین) اسم فاعل از رشد به معنای توصیف شدگان به ایمان در قلب و رشد یافتگان و هدایت شدگان به بهشت.
رَشید (به فتح راء) به معنای صاحب رشد و گاهی به معنای مرشد است.


رُشْد و رَشَد (بر وزن قُفْل و فَرَس) به معانی هدايت، نجات، صلاح و كمال است.
در مفردات و قاموس و اقرب هر دو وزن به يک معنى است.
فیومی در مصباح رشد را صلاح و رسيدن به صواب گفته است.
راغب گويد: آن خلاف غىّ است و به جاى هدايت به كار رود.
مجمع ذيل آيه‌ (وَ هَيِّئْ لَنا مِنْ أَمْرِنا رَشَداً) نقل كرده رشد و نجات هر دو به يک معنى‌اند.
قاموس و اقرب آن را هدايت و استقامت در طريق حق گفته‌اند.


به مواردی از رُشْد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الرُّشْدُ ( آیه ۲۵۶ سوره بقره)

مثل‌ (لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ‌ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ) «اجبارى در دين نيست كه دخول در باطل از هدايت تميز يافته است.»
در قرآن مجيد با غیّ، ضرر و شرّ مقابل آمده است.

۲.۲ - رَشَداً (آیه ۲۱ سوره جن)

مثل‌ (قُلْ إِنِّي لا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَداً) (بگو: من مالک زيان و هدايتى براى شما نيستم.)

۲.۳ - رَشَداً (آیه ۱۰ سوره جن)

(وَ أَنَّا لا نَدْرِي أَ شَرٌّ أُرِيدَ بِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ‌ رَشَداً) يعنى: «بگو من براى شما نه ضررى قادرم و نه صلاحى و ما نمی‌دانيم كه براى مردم شرّى اراده شده يا پروردگارشان براى آن‌ها صلاحى خواسته.»
رشد در آيه بقره بر وزن قُفْل و در دو آيه جنّ بر وزن فَرَس است.

۲.۴ - الرُّشْدِ (آیه ۲-۱ سوره جن)

(إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً • يَهْدِي إِلَى‌ الرُّشْدِ) « قرآنى عجيب شنيديم كه به صلاح و نجات هدايت می‌كرد.»
ناگفته نماند بايد در آيات دقّت كرد و هر كدام از معانى چهارگانه كه مناسب باشد در نظر گرفت گرچه همه در واقع يكى هستند.

۲.۵ - الرَّشادِ ( آیه ۲۹ سوره غافر)

(وَ ما أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ‌ الرَّشادِ) «هدايت نمی‌كنم شما را مگر به راه صلاح.»
رشاد به معنى رشد است‌.

۲.۶ - الرَّاشِدُونَ‌ ( آیه ۷ سوره حجرات)

(أُولئِكَ هُمُ‌ الرَّاشِدُونَ‌) «آنها هدايت يافته‌گان‌اند.»
راشد اسم فاعل از رشد است‌.

۲.۷ - رَشِيدٌ (آیه ۷۸ سوره هود)

(أَ لَيْسَ مِنْكُمْ رَجُلٌ‌ رَشِيدٌ) «آيا در ميان شما مرد عاقلى نيست‌.»

۲.۸ - بِرَشِيدٍ (آیه ۹۷ سوره هود)

(وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ‌ بِرَشِيدٍ) (در حالى كه فرمان فرعون، مايه رشد و نجات نبود. )
رشید به معنای صاحب رشد است.

۲.۹ - مُرْشِداً (آیه ۱۷ سوره کهف)

مثل‌ (فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُرْشِداً) (هرگز سرپرست و راهنمايى براى او نخواهى يافت.)
رشيد در آيه به معنى مرشد است چنان‌كه مجمع گفته است.

۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۰۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۵۰.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۵۴.    
۵. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ص۲۸۲.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۳۸۲.    
۷. فیومی مقری، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ص۱۱۹.    
۸. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۵۴.    
۹. کهف/سوره۱۸، آیه۱۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۶۹۸.    
۱۱. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ص۲۸۲.    
۱۲. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۳۸۲.    
۱۳. بقره/سوره۲، آیه۲۵۶.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۵۲۳.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۴۲.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۱۴.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۱۶۳.    
۱۸. جنّ/سوره۷۲، آیه۲۱.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۳.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۷۹.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۵۱.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۹۲.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۵۳.    
۲۴. جنّ/سوره۷۲، آیه۱۰.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۷.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۴.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۷۶.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۴۷.    
۲۹. جنّ/سوره۷۲، آیات ۲ - ۱.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۹.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۸.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۶۸.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۴۴.    
۳۴. غافر/سوره۴۰، آیه۲۹.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۰۰.    
۳۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۲۹.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۶۰.    
۳۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۳۸.    
۳۹. حجرات/سوره۴۹، آیه۷.    
۴۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۶۷.    
۴۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۱۳.    
۴۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۰۱.    
۴۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۲۱.    
۴۴. هود/سوره۱۱، آیه۷۸.    
۴۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۵۰۸.    
۴۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۴۰.    
۴۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۰۱.    
۴۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۱۵.    
۴۹. هود/سوره۱۱، آیه۹۷.    
۵۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۳۲.    
۵۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۵۷۲.    
۵۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۸۰.    
۵۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۱۹.    
۵۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۲۷.    
۵۵. کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    
۵۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۹۵.    
۵۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۳۵۴.    
۵۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان،ج۱۳، ص۲۵۵.    
۵۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۵.    
۶۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۳۲۱.    
۶۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۹۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رشد»، ج۳، ص۱۰۰.    






جعبه ابزار