• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رَئوف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَئوف (به فتح راء) از واژگان قرآن کریم و از اسماء حسنی است و معنایش این است که خداوند به عموم اعمّ از گرفتار و غير آن مهربان است. رئوف در يک آیه صفت حضرت رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) آمده است.



رَئوفٌ از اسماء حسنی است و يازده بار در قرآن مجيد آمده است.


رَئوفٌ دو بار تنها و نه بار توأم با رحیم‌ آمده است.
(وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ‌ رَؤُفٌ‌ بِالْعِبادِ) (خداوند شما را از نافرمانى خودش، برحذر مى‌دارد؛ و با اين حال، خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.) همچنين آیه ۲۰۷ بقره .
در ده محل از يازده محل فوق صفت‌ خداوند و در يک محل صفت حضرت رسول اكرم (صلّى‌الله‌عليه‌وآله) آمده است و آن آیه ۱۲۸ توبه است كه فرموده‌ (لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ‌ رَؤُفٌ‌ رَحِيمٌ) (به يقين، پيامبرى از ميان شما به سويتان آمد كه رنجهاى شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدايت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است.)
آياتی‌كه رئوف در آنها توأم با رحيم آمده است عبارت‌اند از (إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ‌ لَرَؤُفٌ‌ رَحِيمٌ) (خداوند، نسبت به مردم، رئوف و مهربان است.) و آیه ۱۱۷ توبه ، آیات ۷ و ۴۷ نحل ، آیه ۶۵ حج ، آیه ۲۰ نور ، آیه ۹ حدید ، آیه ۱۰ حشر .
در اين آيات به احتمال قوى مراد آن است كه خداوند به عموم اعمّ از گرفتار و غير آن مهربان است ناگفته نماند در «رحم» خواهد آمد كه رأفت خدا به معنى تأثر و رقّت قلب نيست چنانكه در بشر است و رأفت خدا همان نعمت‌هاى خداست كه خوان كرمش براى عموم گسترده است و از رأفت بزرگش هدایت خلق بوسيله فطرت و پیامبران است.


این واژه يازده بار در قرآن مجيد آمده است. رَئوفٌ دو بار تنها و نه بار توأم با رحيم‌ آمده است.
در ده محل از يازده محل، صفت‌ خداوند و در يک محل صفت حضرت رسول اكرم (صلّى‌الله‌عليه‌وآله) آمده است.


۱. توبه/سوره۹، آیه۱۲۸.    
۲. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۳.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۷۳.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۶۱.    
۵. آل‌عمران/سوره۳، آیه۳۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۲۴۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۱۵۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۳۲.    
۱۱. بقره/سوره۲، آیه۲۰۷.    
۱۲. توبه/سوره۹، آیه۱۲۸.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۰۷.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۶۱.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۱۱.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۴۸.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۳۰.    
۱۸. بقره/سوره۲، آیه۱۴۳.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۲.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۴۸۹.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۲۵.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۹۸.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۷.    
۲۴. توبه/سوره۹، آیه۱۱۷    
۲۵. نحل/سوره۱۶، آیه۷.    
۲۶. نحل/سوره۱۶، آیه۴۷.    
۲۷. حج/سوره۲۲، آیه۶۵.    
۲۸. نور/سوره۲۴، آیه۲۰.    
۲۹. حدید/سوره۵۷، آیه۹.    
۳۰. حشر/سوره۵۹، آیه۱۰.    
۳۱. توبه/سوره۹، آیه۱۲۸.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رئوف»، ج۳، ص۳۳.    






جعبه ابزار