• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

راسو

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



راسو یا همان ابن عُرْس‌ جانور ى پستاندار و حرام گوشت می باشد.



راسو از پستانداران کوچک و وحشی با موهایى قهوه‌اى مایل به قرمز، بدنى بلند و باریک، پوزه اى دراز و دستها و پاهایى کوتاه و پوستى گران قیمت است.


از احکام آن در بابهاى طهارت، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.




۳.۱ - مرگ راسو در چاه

به قول برخى، هرگاه راسو در چاه آب بیفتد و بمیرد، چهل دلو از آب چاه کشیده مى‌شود. البته در وجوب یا استحباب آن اختلاف است .

۳.۲ - تزکیه راسو

در اینکه راسو تذکیه پذیر است یا نه، اختلاف مى‌باشد. مشهور قول دوم است. گروهى قول نخست را برگزیده‌ اند.
[۳] منهاج الصالحین (سید محسن حکیم)ج۲، ص۳۶۴.
[۵] کلمة التقوى‌ ج۶، ص۳۲۶.

بنابر قول نخست، با تذکیه، پوست آن پاک مى‌شود .

۳.۳ - خوردن راسو

راسو از حرام گوشتان، و خوردن گوشت آن حرام است.



۱. کتاب السرائرج۱، ص۷۶.    
۲. جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۹۹.    
۳. منهاج الصالحین (سید محسن حکیم)ج۲، ص۳۶۴.
۴. منهاج الصالحین(خویی)ج۲، ص۳۴۱     .
۵. کلمة التقوى‌ ج۶، ص۳۲۶.
۶. قواعد الأحکام ج۳، ص۳۲۶.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۲-۳۳.    


رده‌های این صفحه : احکام آبها | صید و ذباحه | فقه




جعبه ابزار