خط (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خط به معناس نشانه‌اى ممتد و باريک بر روى يک
سطح و همچنين به معناس نوشته می‌باشد. از خط به معناى نخست به مناسبت در باب
صلات به كار رفته است و از خط به معنای دوم در باب‌هایی نظیر
طهارت، صلات،
وصیت،
قضاء و
شهادات سخن گفته‌اند.
کسی که در مسیر آمد و شد
مردم نماز می‌گزارد،
مستحب است پیش روی خود
حائلی قرار دهد، هرچند با کشیدن خطی بر روی
زمین.
مس نوشته
قرآن بدون طهارت
حرام، و در صورت
نجس شدن،
ازاله نجاست از آن
واجب است.
نمازگزاردن در برابر نوشته‌ای که خطوط آن نمایان است
کراهت دارد.
در مسائل حقوقی و کیفری دست‌نوشته، اعتباری ندارد، مگر آنکه از قراینی برای
قاضی علم به صحّت مضمون آن حاصل شود. از این رو، بر نوشته‌ای که به عنوان
وصیت از میّتی پیدا شود، اثری مترتّب نمی‌گردد، مگر آنکه از طریقی برای قاضی علم به درستی آن پیدا شود.
همچنین حکمی که به صورت دست‌نوشته، توسط قاضی‌ای برای اجرا به قاضی‌ای دیگر اعلام می‌شود فاقد اعتبار است، مگر آنکه قاضی دوم با قراینی علم به صدور آن از قاضی نخست پیدا کند.
کسی نمی‌تواند بر رخدادی که آن را به یاد ندارد، صرفاً با تکیه بر نوشته و
مهر و امضای خود
شهادت دهد مگر آنکه شخص
عادل دیگری او را تأیید کند و مدّعی نیز فردی مطمئن باشد، که در این صورت، گروهی، شهادت دادن بر پایه نوشته و
امضا را نافذ دانسته‌اند، هرچند شهادت‌دهنده، اصل رخداد را به یاد نداشته باشد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۳، ص۴۶۶-۴۶۷.
