• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۳۰۲ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



لعن أنس بن مالك

وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ) لاَِنَسِ بْنِ مالِك ـ وَ قَدْ كانَ بَعَثَهُ اِلَى طَلْحَةَ وَ الزُّبَيْرِ لَمّا جاءا(۱) اِلَى الْبَصْرَةِ يُذَكِّرُهُما شَيْئاً قَدْ سَمِعَهُ مِنْ رَسُولِ اللّهِ (صَلَّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ ‌وَآلِهِ) فى مَعْناهُما. فَلَوى عَنْ ذلِكَ، فَرَجَعَ اِلَيْهِ فَقالَ: اِنِّى اُنْسيتُ ذلِكَ الاَْمْــرَ:
وقتی‌ حضرت به جانب بصره آمد، انس بن مالک را به سوی‌ طلحه و زبیر فرستاد تا سخنی‌ را که درباره آنان از پیامبر (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) شنیده بود به یادشان آورد. انس از مأموریت سر باز زد و خدمت امام آمد و گفت: آن سخن را از یاد برده ام.

فَقالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
فرمود:

«إِنْ كُنْتَ كَاذِباً فَضَرَبَكَ اللهُ بِهَا بَيْضَاءَ لاَمِعَةً لاَ تُوَارِيهَا الْعِمَامَةُ.»
اگر دروغ می‌ گویی‌ خداوند تو را به سپیدی‌ درخشانی‌ دچار کندکـه عمامه آن را نپوشاند.

يَعْنِى الْبَرَصَ. فَاَصابَ اَنَساً هذَا الدّاءُ فيما بَعْدُ فى وَجْهِهِ، فَكانَ لا يُرى اِلاّ مُبَرْقـَعـاً.
یعنی‌ بیماری‌ برص. انس چهره اش به آن بیماری‌ مبتلا شد، و بعد از آن کسی‌ او را جز با نقاب ندید.



(۱) در بعضی از نسخ «جاء» آمده است.




جعبه ابزار