به معنای احاطه کردن است.
به معنای احاطه کردن است.
و دو جانب شیء را دو حفاف آن گویند گویی که آن شیء را احاطه کردهاند.
در
المیزان گوید: عرش مقامی است که اوامر الهی از آن صادر میشود ملائکه در
روز قیامت عرش را احاطه کرده است و به آن چشم میدوزند و منتظر دستور میمانند و در آن حال
تسبیح میگویند.
بیضاوی گوید «من» زاید یا برای ابتدا است ولی بهتر است برای بیان باشد.