(یعنی بهشت با مکاره و اعمالی که بر انسان ثقیل است احاطه و پوشانده شده، باید آنها را به جا آورد و به بهشت رفت ولی آتش با چیزهائی که خوشایند و مطابق میل نفس است احاطه گشته است، عمل به آنها سبب رفتن به آتش میشود).
) این روایت از رسول خدا (صلّیاللهعلیهوآلهوسلم) است و آن حضرت از آن حضرت نقل کرده است. در رابطه با دنیا فرموده: ««دار بالبلاء محفوفة و بالغدر معروفة لا تدوم احوالها و لا یسلم نزّالها»»