حَضّ (مفردات‌قرآن)

حَضّ (فتح حاء وتشدید ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنای ترغیب و تشویق است.

حَضّ به معنای ترغیب و تشویق است.

به مواردی از حَضّ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ لا یَحُضُ‌ عَلی‌ طَعامِ الْمِسْکِینِ‌)
«بر طعام مسکین ترغیب و تشویق نمی‌کند.»

به نظر می‌آید مراد آن است که انسان نه تنها باید به مسکین اطعام کند بلکه باید دیگران را نیز به این کار ترغیب نماید.

(وَ لاتَحَاضُّونَ‌ عَلی‌ طَعامِ الْمِسْکِینِ‌)
«به طعام مسکین یک‌دیگر را تشویق نمی‌کنید.»

مُحَاضَّة: ترغیب کردن یک‌دیگر است‌.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۵۱.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۴۱.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخر الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۰۰.
۴.	↑ ماعون/سوره۱۰۷، آیه۳.
۵.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۶۰۲.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳۳.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۸.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۰۵.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۳۴.
۱۰.	↑ فجر/سوره۸۹، آیه۱۸.
۱۱.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۷۴.
۱۲.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۸۳.
۱۳.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۷۷.
۱۴.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۴۰.