حضرت هود
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یكی از پیامبرانی كه نام او در
قرآن (ده بار) آمده، و یك
سوره به
نام او نامیده شده،
حضرت هود(
ع)است.
سلسله
نسب او را چنین ذكر نموده‌اند: «هود بن عبدالله بن رباح بن خلود بن عاد بن عوص بن ارم بن
سام بن نوح». بنابراین نسب او با هفت واسطه به
حضرت نوح(ع) می‌رسد.
حضرت نوح(
ع)هنگام رحلت، به پیروان خود چنین بشارت داد: «بعد از من غیبت طولانی رخ می‌دهد. در طول این مدت طاغوت‌هایی بر مردم حكومت می‌كنند و بر آنها ستم می‌نمایند، سرانجام خداوند آنها را به وسیله قائم بعد از من كه نامش هود(
ع)است نجات می‌دهد. هود(
ع)رادمردی با وقار، صبور و خویشتن دار است. در ظاهر و باطن به من شباهت دارد و به زودی خداوند هنگام ظهور هود(
ع)، دشمنان شما را با طوفان شدید به هلاكت می‌رساند.»
بعد از
رحلت حضرت نوح(
ع)، مؤمنان و پیروان او همواره در انتظار
حضرت هود(
ع)به سر می‌بردند، تا این كه به اذن خدا ظاهر شد و سرانجام دشمنان لجوج حق بر اثر طوفان كوبنده و شدید، به هلاكت رسیدند.
از این رو به او هود گفته شد، كه از ضلالت قومش هدایت یافته بود و از سوی خدا برای هدایت قوم گمراهش برانگیخته شده بود.
هود(
ع)در قیافه و قامت همشكل
حضرت آدم(
ع)بود. سر و صورتی پر مو و چهره‌ای زیبا داشت.
هود(
ع)دومین پیامبری است كه در برابر
بت و بت پرستی قیام و مبارزه كرد، كه اولی آنها
حضرت نوح(
ع)بود.
حدود ۷۰۰ سال قبل از
میلادِ حضرت مسیح(ع) در سرزمین
احقاف (بین
یمن و
عمّان، در جنوب
عربستان) قومی زندگی می‌كردند كه به آنها
قوم عاد می‌گفتند. زیرا جدّشان شخصی به نام «
عاد بن عوص» بود و
حضرت هود(
ع)نیز از همین قوم بود و عاد بن عوص، جدّ سوم او به شمار می‌آمد. قبل از آنها نیز قومی به نام «قوم عاد اول» وجود داشته‌اند كه در آیه ۵۰
سوره نجم، به عنوان «عاداً الاولی» نام برده شده‌اند.
اندیشه قم
