• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثَبْط (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: ثَبْط (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: ثَبَطَهُم (لغات‌قرآن)، ثَبْط (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ثبط (مقالات مرتبط).


ثَبْط (به فتح ثاء و سکون باء) از واژگان قرآن کریم به معنی حبس یا باز داشتن است.
این کلمه فقط یک بار در قرآن آمده که ثلاثی و تفعیل آن هر دو متعدی است.


ثَبْط
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۳۰۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۷۲.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۴۰.    
به معنی حبس یا باز داشتن است.
ثلاثی و تفعیل آن هر دو متعدی است.
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۳۴۰.    


به موردی از ثَبْط که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فَثَبَّطَهُمْ‌ (آیه ۴۶ سوره توبه)

(وَ لکِنْ کَرِهَ اللَّهُ انْبِعاثَهُمْ‌ فَثَبَّطَهُمْ‌)
[۵] توبه/سوره۹، آیه۴۶.    

«لیکن خدا خروج آنها را مکروه داشت پس از آن، بازشان داشت.»
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۳۸۹.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۹۰.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۱۰.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۵۴.    



این کلمه فقط یک بار در قرآن آمده است.
[۱۰] توبه/سوره۹، آیه۴۶.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۳۰۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۷۲.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۴۰.    
۴. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۳۴۰.    
۵. ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۶.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۳۸۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۹۰.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۱۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۵۴.    
۱۰. ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ثبط»، ج۱، ص۳۰۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره توبه
جعبه ابزار