تَرْک (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَرْک (به فتح تاء و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای واگذاشتن و باقی گذاشتن است.
تَرْک به معنای واگذاشتن و باقی گذاشتن است.
ترک در ترک عمدى و غير عمدى هر دو به كار می‌رود.
به مواردی از
تَرْک که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(لِلرِّجالِ نَصِیبٌ مِمَّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْاَقْرَبُونَ) «برای مردان بهره‌ای است از آن‌چه پدر و مادر و نزدیکان واگذاشته‌اند.»
ترک در این آیه، غير عمدى است.
(ما قَطَعْتُمْ مِنْ لِینَةٍ اَوْ تَرَکْتُمُوها قائِمَةً عَلی اُصُولِها فَبِاِذْنِ اللَّهِ) (هر درخت نخل با ارزشى را قطع كرديد يا آن را به حال خود واگذاشتيد، همه به اذن خدا بود.)
ترک در آیه فوق، عمدی است.
(وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ) (و نام نيک او را در ميان امّت‌هاى بعد باقى نهاديم.)
در این آیه که درباره چند نفر از
پیغمبران آمده، مراد از آن نام نیک یا بقاء شریعت آن‌ها است و «
تَرَکْنا» در باقی گذاردن به کار رفته است.
به نظر
المیزان مراد از آن بقاء شریعت آن‌ها است تا روز
قیامت، چنان که در
(وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ) (و براى من در ميان امّت‌هاى آينده، نام نيكى قرار ده.)
نیز آنطور گفته است.
نيز آنطور گفته است.
مجمع البیان گوید: «
تَرَکْنا» به معنی ابقینا است.
اقرب الموارد گفته:
«تَرَکَهُ: خَلَّاهُ... وَ اَبْقَاهُ.» ناگفته نماند باقی گذاشتن با وا گذاشتن می‌سازد زیرا دست کشیدن از چیزی فی الواقع باقی گذاشتن آن است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ترک»، ج۱، ص۲۷۳.
