اِنْفِلاق (مفردات‌قرآن)

اِنْفِلاق (به کسر الف، فاء و سکون نون) از واژگان قرآن کریم به معنای شكافته شدن‌ است.

اِنْفِلاق به معنای شكافته شدن‌ است.

به مواردی از اِنْفِلاق که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(فَانْفَلَقَ‌ فَكانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ‌)
«دریا بشكافت و هر قسمتش مانند كوه بزرگى گرديد.»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۲.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۴۵.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۲۹.
۴.	↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۶۳.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۸۷.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷۷.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۲۵.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۰.