• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إِذَن‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: إذَن (لغات‌قرآن)، اذن.
دیگر کاربردها: اذن (ابهام‌زدایی).


إِذَن‌، (به کسر الف و فتح ذال) یکی از واژگان قرآن کریم به معنی آن‌گاه و آن‌وقت است.



إِذَن‌ (بر وزن عنب) حرف جواب و جزاء است به معنی آن‌گاه و آن‌وقت.


این واژه در قرآن کریم استعمال شده است؛ مثل (اِنَّکُمْ‌ اِذاً مِثْلُهُمْ) (شما آن‌وقت نظیر آن‌ها هستید) در قرآن مجید همه جا با تنوین (اِذاً) نوشته شده و محلی که با نون (اذن) نوشته شود یافته نشد.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اِذَن‌»، ج۱، ص۵۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۰۱.    
۴. نساء/سوره۴، آیه۱۴۰.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۸۸.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۱۶.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۰۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۱۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اِذَن‌»، ج۱، ص۵۸.    






جعبه ابزار